Adopcja – najczęstsze problemy, które można napotkać podczas przygarnięcia psa

Zdaniem autorki wracają także psy, których właściciele nie przemyśleli swojej decyzji, którzy chcieli mieć wdzięcznego za podarowanie szansy psa bez włożenia trudu w jego wychowanie, bądź nie poradzili sobie z tym wyzwaniem lub tacy, którzy adoptując zwierzę, nie wzięli pod uwagę jego temperamentu i potrzeb, których realizacji nie będą w stanie zapewnić. Należy pamiętać, że psy, które trafiają do schroniska podczas zmiany otoczenia czy pobytu w przytulisku, narażone są na długotrwałe działanie stresu.

Nie trzeba nikogo przekonywać, że nadmierna ekspozycja zwierzęcia na czynniki stresogenne (umysłowe, fizjologiczne, anatomiczne, fizyczne) ma znaczny wpływ na homeostazę i wpływa zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne.

W schroniskach itp. może występować wiele źródeł stresu, tj. brak możliwości odpoczynku oraz zaspokajania innych potrzeb, takich jak:

• potrzeba ruchu,
• eksploracji nowych miejsc,
• niewystarczająca ilość pokarmu,
• niedobory żywieniowe, konkurencja i agresja ze strony innych psów,
• niski dobrostan,
• negatywny wpływ obsługi,
• częste wizyty w gabinecie weterynaryjnym po wcześniejszych złych doświadczeniach itp.

W regulacji reakcji organizmu na stres biorą udział takie hormony, jak: prolaktyna, somatotropina, hormony tarczycy, adrenalina, noradrenalina, kortykosteron i kortyzol. Kortyzol uwalniany do krwi na skutek trwającego dłużej niż kilka – kilkanaście minut stresu pozostaje we krwi dłużej, nawet do 6 dni (w przeciwieństwie do adrenaliny i noradrenaliny wydzielanej w przypadku krótkotrwałego poddania na działanie stresora).

Jeśli w tym czasie organizm nadal narażony jest na działanie czynnika stresującego, to następują kolejne wyrzuty kortyzolu do krwi, co jest powodem występowania u psa stresu przewlekłego.

Chroniczny stres oznacza ciągły stan gotowości organizmu, co w efekcie jest wyniszczające i ogranicza niektóre funkcje fizjologiczne (wzrost, regenerację, rozród), ale także zaburza gospodarkę wodno-elektrolitową, białkową, węglowodanową, tłuszczową, hormonalną. Ma także niekorzystny wpływ na układ immunologiczny i co za tym idzie – na cały organizm.

Dla zestresowanych zwierząt dobiera się postępowanie mające na celu relaksację organizmu – żucie, wspomniana wcześniej eksploracja terenu, praca węchowa, spokojna aktywność fizyczna, nieobciążające wspólne zabawy, masaże relaksacyjne czy ćwiczenia z zakresu brainwork, czyli takie, które zajmują psa i których realizacja wiąże się z podwyższeniem poziomu serotoniny. Można także wspomóc się farmakologicznie.