Zastosowanie bisfosfonianów u koni

Znaczenie kliniczne

Bisfosfoniany są stosowane w medycynie ludzkiej w przypadku chorób cechujących się zaburzeniem równowagi w remodelingu kostnym (z przewagą resorpcji nad kościotworzeniem) i gospodarce wapniowo-fosforanowej. Należy tu wymienić: osteoporozę, chorobę Pageta, wrodzoną łamliwość kości, przerzuty nowotworowe do kości, arteriosklerozę, kamicę nerkową czy pierwotną nadczynność przytarczyc (5).

W chwili obecnej jedynym dopuszczonym do obrotu w Polsce produktem leczniczym weterynaryjnym z grupy bisfosfonianów stosowanym u koni jest Osphos, którego substancją czynną jest klodronian w postaci jego soli disodowej. Na świecie dostępne są również inne bisfosfoniany z grupy bezazotowych, trwają też badania nad wykorzystaniem u koni zoledronianu i pamidronianu (1).

Syndrom trzeszczkowy

Głównym wskazaniem do zastosowania bisfosfonianów u koni jest syndrom trzeszczkowy. Jest to złożona, przewlekła choroba, w której występują zmiany patologiczne obejmujące trzeszczkę kopytową, jej kaletkę oraz przyległe tkanki miękkie. W badaniu nad skutecznością leku Osphos przed jego rejestracją przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) stwierdzono poprawę kliniczną u 75% koni, a u 85% z tych koni poprawa ta utrzymywała się do 180. dnia po podaniu leku (6). Natomiast w badaniu przeprowadzonym przez Denoix i wsp. (2003) poprawa stanu klinicznego stwierdzona została u 70% koni z syndromem trzeszczkowym, leczonym tiludronianem podawanym dożylnie, a utrzymanie się tej poprawy po 6,5 miesiąca zaobserwowano u 50% (7). Bardzo ważny jest tutaj czas od wystąpienia objawów chorobowych do zastosowania leczenia bisfosfonianami. W przypadku gdy okres ten był nie dłuższy niż 6 miesięcy, leczenie było bardziej skuteczne. Natomiast w przypadkach trwających dłużej do uzyskania poprawy często konieczne było zastosowanie kolejnych dawek leku.

Osteoarthritis

Choroba zwyrodnieniowa stawów cechuje się zaburzeniem równowagi pomiędzy procesami degeneracji i syntezy w tk...