Zagrożenia, które niosą mikotoksyny

Penicilium

Ochratoksyna A (OTA) jest wytwarzana w klimacie umiarkowanym i chłodnym przez Penicillium verrucosum, a w klimacie gorącym i tropikalnym przez niektóre gatunki Aspergillus. Wykazuje działanie nefrokancerogenne oraz nefrotoksyczne. Pleśń produkowana przez P. verrucosum jest związana w szczególności ze składowaniem zbóż i występuje pospolicie w krajach Europy Północnej. Aspergillus alutaceus występuje powszechnie w: soi, orzechach arachidowych, kukurydzy i ryżu. Mikotoksyna ta notowana jest we wszystkich zbożach, w tym w: pszenicy, owsie, życie, jęczmieniu, sorgo, kukurydzy i ryżu. Ochratoksyna A zasadniczo pojawia się w surowcach, które były niedosuszone lub nieodpowiednio składowane, bez zachowania odpowiedniej temperatury i wilgotności. Podawana zwierzętom w paszy, w szczególności trzodzie chlewnej, może kumulować się w ich mięśniach, narządach i krwi (15). Jej rakotwórcze i neurotoksyczne działanie zaobserwowano u wielu gatunków zwierząt. Za najistotniejsze przypisuje się działanie mutagenne, teratogenne i immunosupresyjne.

Znaczenie mikotoksyn w chowie i hodowli świń

Jednakże problem mikotoksyn w hodowli i produkcji świń to nie tylko zmartwienie wynikające z porażenia surowców paszowych, choć przyjmuje się, że ok. 25% światowych plonów może być skażonych związkami toksycznymi. Aktualnie większość świń w Polsce jest utrzymywana na ruszcie, jednak nie można zapomnieć, że w hodowli stosuje się również system ściołowy, bardziej polecany ze względu na dobrostan zwierząt. Najczęściej jako podłoże w tym systemie jest wykorzystywana słoma, której włókno jest zbudowane głównie z celulozy, hemicelulozy i lignin. Ścięta i wysuszona słoma stopniowo ulega rozkładowi biologicznemu i chemicznemu. Jest ona co prawda bardzo uboga w składniki odżywcze, ale są one wystarczające do rozwoju mikroorganizmów. Procesy biochemiczne zachodzące wewnątrz beli słomy prowadzą do „zagrzewania”, powodując podwyższenie temperatury, a także zamianę tlenu na dwutlenek węg...