Zatrucia jonoforami u bydła – analiza przypadków

Lasalocid

W lutym 1990 r. 1500 krowom mlecznym w Kalifornii (Central Valley) zmieniono paszę zawierającą monenzynę na analogiczną z dodatkiem lasalocidu, którą podano 350 cielętom obu płci w wieku 2-4-miesięcy. Lasalocid zmieszano w wytwórni pasz z kukurydzą i jęczmieniem, a następnie zgranulowano. Pasza była dostarczana luzem do gospodarstwa, a paszę podawano każdemu cielęciu raz dziennie wiadrem o pojemności jednego galona. Pasza stanowiła 2/3 ich diety, natomiast resztę stanowiło siano. Cielęta utrzymywano w indywidualnych kojcach. Po pierwszym dniu stosowania nowej paszy cielęta zaczęły cierpieć na anoreksję. Mimo to spożycie paszy stopniowo wzrastało w ciągu kolejnych 5 dni. Pierwsze cielę padło nagle w 4. dniu po rozpoczęciu podawania nowej paszy. W piątej dobie u kolejnych cieląt wystąpiło nagłe osłabienie, wzrosła częstość oddechów, pojawiła się łagodna, surowicza wydzielina i zaczerwienienie nosa. Objawom tym nie towarzyszyła gorączka. W tym czasie paszę zastąpiono mieszanką kukurydzianą i jęczmienną bez jakichkolwiek dodatków. Mimo to w 6. dniu po podaniu nowej paszy padło sześć cieląt. Upadki cieląt trwały do ​​14. dnia po pierwotnej ekspozycji. Do końca epizodu liczba martwych cieląt wzrosła do 70 (20%) (2).O zatruciu lasalocidem donoszono z Turcji. Podano tam 300 cielętom rasy HF w wieku 3-45 dni lasalocid sodowy zawierający 15% substancji czynnej, dedykowany kurczętom, jako kokcydiostatyk. Produkt ten zmieszano z mlekiem w celu uzyskania dawki 5 mg /kg m.c. Kliniczne objawy zatrucia pojawiły się po 10 godzinach, przy czym pierwsze cielę padło po 21 godzinach z objawami opistotonus. Sześć cieląt padło pod koniec pierwszego dnia po spożyciu substancji. Natomiast w ciągu tygodnia straty wzrosły do 29 cieląt. W ciągu 14 dni padło ogółem 49 cieląt (16%) (24).