Zastosowanie stabilizatora zewnętrznego oraz druku 3D jako protezy dystalnej części kończyny miednicznej u kota – opis przypadku - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Zastosowanie stabilizatora zewnętrznego oraz druku 3D jako protezy dystalnej części kończyny miednicznej u kota – opis przypadku

Opis przypadku

Na początku 2023 roku do przychodni przyprowadzono kota, samca, w wieku 4 lat, 6 kg m.c., z kulawizną 4. stopnia prawej kończyny miednicznej. Z historii leczenia wynikało, że u pacjenta rok wcześniej doszło do złamania kości piszczelowej w okolicy nasady dalszej kości piszczelowej. W innym zakładzie lecznictwa zwierząt wykonano zabieg stabilizacji, wprowadzając skrzyżnie dwa gwoździe Kirschnera oraz zakładając opatrunek usztywniający. W krótkim czasie doszło do destabilizacji złamania, więc lekarz prowadzący podjął decyzję o wykonaniu artrodezy stawu skokowego przy pomocy płyty do artodezy stawu skokowego od strony grzbietowej.

Mimo podjętej próby zespolenia doszło do powikłania bakteryjnego i odrzucenia implantu. Podjęto decyzję o wyjęciu stabilizacji i pozostawieniu niezrośniętego zespolenia oraz założeniu opatrunku usztywniającego. Mimo usztywnienia nie doszło do prawidłowego zrostu, więc właściciel podjął decyzję o konsultacji ortopedycznej w przychodni autora. Badanie kliniczne wykazało: zgrubienie w dalszej części kości piszczelowej, boczne ustawienie stawu skokowego oraz całej stopy w stosunku do osi długiej kości piszczelowej, ograniczony zakres ruchu w zgięciu i wyproście, krepitację oraz silny ból podczas manipulacji stawem skokowym.

Z powodu koślawości stawu skokowego kot nie mógł opierać ciężaru ciała na kończynie miednicznej, a poruszanie się sprawiało mu ból. W celach diagnostycznych wykonano zdjęcia rentgenowskie w pozycji prawobocznej oraz strzałkowej (1, 2). Badanie radiologiczne uwidoczniło przebudowę z licznymi osteofitami w obrębie dalszej części kości piszczelowej oraz niefizjologiczne ustawienie kości piętowej w stosunku do kości piszczelowej. W projekcji strzałkowej uwidoczniono staw rzekomy w dalszej części kości piszczelowej z zamkniętą jamą szpikową oraz boczne ustawienie kości piętowej i stopy w stosunku do kości piszczelowej (ryc. 1, 2).

Planowanie zabiegu

Zabieg zaplanowano w trzech etapach:

etap ...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy