Zastosowanie probiotyków w medycynie małych zwierząt

Dzięki niedawnemu rozwojowi technik molekularnych jesteśmy w stanie lepiej opisać bakterie bytujące w przewodzie pokarmowym psa i kota (1). Dzięki temu zdajemy sobie sprawę ze znaczenia flory bakteryjnej jelit dla dobrego samopoczucia gospodarza. Równowaga ekosystemu jelit zwiększa korzyści odżywcze gospodarza, usprawnia układ immunologiczny i chroni organizm gospodarza przed patogenami. Dowiedziono, że zmiany w ekosystemie flory bakteryjnej jelit przyczyniają się do powstania schorzeń przewodu pokarmowego, takich jak nieswoiste zapalenia jelit, dysbioza jelita cienkiego czy biegunka antybiotykozależna (1). Modyfikowanie ekosystemu jelit przez doustne podawanie pożytecznych bakterii (probiotyków) zyskało ogromną popularność w medycynie ludzkiej i weterynaryjnej. Badania kliniczne opisane w literaturze z dziedziny medycyny ludzkiej dowodzą, że podawanie konkretnych probiotycznych szczepów bakterii może mieć znaczenie profilaktyczne i terapeutyczne u pacjentów z pewnymi schorzeniami przewodu pokarmowego (2). Co prawda działanie probiotyków u zwierząt nie zostało jeszcze dokładnie potwierdzone (głównie z uwagi na brak dobrze przygotowanych badań z grupą kontrolną otrzymującą placebo), lecz wyniki wstępne sugerują, że probiotyki można z powodzeniem stosować jako terapię towarzyszącą u pacjentów weterynaryjnych.

Aby właściwie dobrać probiotyki do stosowania u małych zwierząt, należy znać mechanizmy ich działania. Prozdrowotne działanie probiotyków zależy od szczepu, a poszczególne szczepy bakterii różnią się od siebie charakterystyką biologiczną. Dlatego też ogromne znaczenie ma wiedza, jaki szczep bakterii został zastosowany w danym produkcie oraz czy literatura potwierdza pozytywny wpływ tego szczepu w terapii konkretnego schorzenia (np. biegunki stresopochodnej, nieswoistego zapalenia jelit).

Definicja

Światowa Organizacja Zdrowia aktualnie definiuje probiotyki jako „żywe drobnoustroje, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystny wpływ na zdrow...