Zaćma u królików – wyzwanie dla lekarza weterynarii

Leczenie

Leczenie nie jest obligatoryjne, jednak jest konieczne, gdy rozwinęło się zapalenie błony naczyniowej lub gdy ograniczeniu uległo widzenie. W przypadku pęknięcia torebki soczewki wywołanego przez E. cuniculi, zalecane jest leczenie chirurgiczne. Chirurgiczne usunięcie zaćmy może być przeprowadzone na cztery sposoby: rozcięcie i aspiracja; ekstrakcja zewnątrztorebkowa; fakoemulsyfikacja; ekstrakcja wewnątrztorebkowa. Leczeniem chirurgicznym z wyboru jest w tym przypadku fakoemulsyfikacja. Zabieg fakoemulsyfikacji polega na niewielkim nacięciu w rąbku rogówki i torebce soczewki. Następnie odpreparowuje się torebkę przednią soczewki i w nacięcie wprowadza się sondę, która ma za zadanie za pomocą ultradźwięków rozbić soczewkę. Później masy rozbitej soczewki usuwa się za pomocą narzędzia, które przepłukuje i aspiruje.

Podczas wprowadzania głowicy do komory przedniej należy zachować ostrożność, dlatego, że u królików jest ona płytka i przez nacięcie w rąbku może wysunąć się tęczówka. Dodatkowo, ze względu na prawdopodobieństwo odrostu włókien soczewki, konieczne jest obfite przepłukanie i aspiracja obwodowej kory soczewki (5, 6, 7). Do niepodważalnych zalet fakoemulsyfikacji należy wykonanie niewielkiego cięcia, co znacznie skraca czas trwania zabiegu i rekonwalescencję. Ma to również przełożenie na wystąpienie niewielkiego zapalenia pooperacyjnego, a co za tym idzie, mniejszego dyskomfortu pacjenta. Decydując się na leczenie chirurgiczne, niezbędnym elementem opieki pooperacyjnej jest założenie kołnierza. Wbrew obawom właściciela zwierzęcia, króliki bardzo dobrze znoszą noszenie kołnierza nawet przez cały okres gojenia.

Może być zastanawiające, czy i na ile poprawia się wzrok w oku, z którego usunęliśmy soczewkę. Należy zaznaczyć, że to rogówka jest podstawową strukturą refrakcyjną oka. Oznacza to, że w przeciwieństwie do ogólnie panujących przekonań i ku wielkiemu zaskoczeniu właściciela królika, po zabiegu zwierzę może widzieć. Królik pozbawion...