Toksyczność ksylitolu u psów

Leczenie zatruć ksylitolem u psów

W przypadku podejrzenia zatrucia ksylitolem ważne jest oszacowanie ilości związku, jaki został przez zwierzę spożyty. Do zatruć dochodzi najczęściej na skutek zjedzenia przez psa produktów zawierających ksylitol. W przypadku słodyczy ilość ksylitolu można odczytać z opakowania. Natomiast w odniesieniu do gum, które zawierają ksylitol, przyjmuje się, że jedna guma zawiera 0,3 g ksylitolu (5, 20). W zależności od ilości spożytego ksylitolu można częściowo przewidzieć późniejszy efekt toksyczny. Przyjmuje się, że dawka poniżej 0,1 g na kg/m.c. może skutkować rozwojem hipoglikemii, natomiast dawka powyżej 0,5 g na kg/m.c. jest hepatotoksyczna (4, 20).

Niezależnie od ilości spożytego ksylitolu należy monitorować stężenie glukozy w ciągu pierwszych 72 godzin, w tym w ciągu pierwszych 12 godzin co 1- 2 godziny. W przypadku rozwoju hipoglikemii należy dożylnie podać w postaci jednorazowego bolusa 1-2 ml/kg 25-proc. roztworu glukozy, a następnie w postaci wlewu kropelkowego podawać 5-proc. roztwór glukozy do czasu unormowania stężenia glukozy we krwi (co najmniej 24 godziny). Jeżeli ilość spożytego ksylitolu jest wyższa niż 0,5 g kg/m.c., w celu wykluczenia ryzyka rozwoju hipoglikemii należy postępować jak wyżej, dodatkowo powinno się oznaczyć aktywność enzymów wątrobowych, stężenie bilirubiny, potasu i fosforu, płytek krwi.

Oznaczenia powinny być wykonywane co 24 godziny przez 72 godziny. Leczenie uszkodzenia wątroby powinno obejmować suplementację substancji o działaniu ochronnym i antyoksydacyjnym, a z zalecanych substancji należy wymienić: N-acetylocysteinę (140-280 mg/kg w pierwszej dawce, następnie 70 mg/kg dożylnie lub doustnie), N-adenozynometioninę (17-20 mg/kg doustnie), witaminę E (100-400IU doustnie). W przypadku rozwoju koagulopatii należy wykonać transfuzję krwi lub osocza (3, 20, 21).

Rokowanie w przypadku psów, u których wystąpiła jedynie hipoglikemia bez uszkodzenia wątroby, jest pomyślne, w przypadku łag...