Płynoterapia w praktyce małych zwierząt

Dzienne zapotrzebowanie na płyny

W schemat obliczania dziennej ilości płynu zadawanego zwierzęciu wchodzą:

masa ciała, procent odwodnienia, naturalne straty płynów (kał, mocz, pocenie się), zapotrzebowanie na płyny.

Do oceny stopnia odwodnienia bierze się pod uwagę parametry możliwe do określenia podczas badania klinicznego:

stan świadomości, położenie gałek ocznych, kolor i nawilżenie błon śluzowych, tętno, oddechy, ciepłotę wewnętrzną, napięcie skóry, nawrót kapilarny (ang. capillary refill time – CRT)

oraz dane zebrane z wywiadu:

zachowanie pragnienia i apetytu, ilość oddawanego moczu, występujące u zwierzęcia choroby przewlekłe.

Fizjologiczna utrata płynów wynosi 50-75 ml/kg mc./dzień (2). Naturalne straty płynów i ich uwzględnienie w bilansie wymagają bacznej obserwacji pacjenta. Mimo to są niedokładne i powinny być dobierane indywidualnie oraz wedle doświadczeń lekarza prowadzącego. Utratę płynów możemy oceniać wzrokowo lub mierzyć objętościowo/wagowo. W bilansie uwzględniamy też utratę płynów na skutek wymiotów i biegunki.

Tab. 4. Orientacyjne określanie stopnia odwodnienia

Dzienne zapotrzebowanie na płyny to pokrycie strat płynów spowodowanych ich fizjologiczną utratą (z moczem, kałem) i zużyciem ich na procesy metaboliczne zachodzące w organizmie. Przyjmuje się, że dzienne zapotrzebowanie na płyny u zdrowych kotów i psów to ok. 70 ml/kg/mc. przy czym ilość ta jest większa u szczeniąt i kociąt.

Ze względu na zmniejszoną zawartość wody w tkance tłuszczowej średnie dzienne zapotrzebowanie na płyn należy zmniejszyć dla zwierząt otyłych (4). Parametr ten jest szczególnie istotny u pacjentów z niewydolnością nerek przebiegającą z anurią (bezmocz). Ilość przewidywanej dziennej dawki płynów zmniejszamy u nich do 30%, a zwiększamy dopiero po ponownym rozpoczęciu przez organizm diurezy.

Obliczenie objętości płynu, którą należy wyrównać:

% odwodnienia x masa ciała x 1000 = niedobór do wyrównania.

Obliczenie objętości p...