Opieka pooperacyjna zoofizjoterapeuty nad pacjentem neurologicznym. Zalecenia dla właściciela - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Opieka pooperacyjna zoofizjoterapeuty nad pacjentem neurologicznym. Zalecenia dla właściciela

Opieka nad pacjentem neurologicznym stanowi wyzwanie dla zoofizjoterapeuty. Pierwszym krokiem w planowaniu opieki pooperacyjnej jest ustalenie celów naszego działania.

Cele działań zoofizjoterapeuty planującego opiekę nad pacjentem neurologicznym powinny zawierać:

  • zapobieganie:
    • odleżynom,
    • powikłaniom ze strony układu krążeniowo-oddechowego,
    • powikłaniom ze strony układu moczowego,
    • zesztywnieniu stawów,
    • zanikom mięśniowym;
  • przyspieszenie powrotu do zdrowia poprzez stymulację układu nerwowego i mięśniowo-szkieletowego.
nad pacjentem neurologicznym
Tab. 1. Schemat pooperacyjnej opieki nad pacjentem neurologicznym

Odleżyny

Odleżyna to miejscowa martwica tkanek przylegających do wypukłych części układu kostnego (wyrośli kostnych). Powstaje w wyniku miejscowego niedokrwienia, spowodowanego zbyt długim uciskiem na naczynia tętnicze i żylne oraz zatrzymaniem przepływu krwi.

Ciało pacjenta leżącego na materacu wywiera ucisk na podłoże oraz na tkanki. Ucisk ten powoduje zwężenie lub zamknięcie światła naczyń krwionośnych, co z kolei przyczynia się do zatrzymania dopływu do tkanek tlenu i substancji odżywczych. Uniemożliwia także oddanie produktów przemiany materii i dochodzi do zatrzymania w tkankach toksyn. Niedotlenione oraz przepełnione niewydalonymi toksynami komórki obumierają.

Do czynników sprzyjających powstawaniu odleżyn należą:

  • brak ruchu (w wyniku niemożności samodzielnej zmiany pozycji);
  • długotrwały ucisk tkanek przylegających do wypukłych części kostnych (np.: krętarz większy kości udowej, guz kulszowy, grzebień oraz wyrostek barkowy łopatki, nadkłykieć boczny kości ramiennej);
  • brak lub zaburzenie czucia (pacjent nie czuje dyskomfortu związanego z uciskiem);
  • nietrzymanie moczu/kału (zanieczyszczona skóra szybciej ulega odparzeniom);
  • niewłaściwe podłoże, na którym leży pacjent (zbyt twarde, nieoddychający materiał).

Należy pamiętać, że czas wystarczający do powstania odleżyny jest związany z wszystkimi wymienionymi czynnikami i może wahać się od kilku do kilkunastu godzin (jednak w niektórych przypadkach wystarczy tylko kilkadziesiąt minut).

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy