Zaćma – uciążliwe powikłanie w przebiegu cukrzycy psów
Przebieg zmętnienia soczewki w trakcie cukrzycy obejmuje 4 stadia, od początkowego, przez niedojrzałe, dojrzałe, do stadium przejrzałego (hypermature). To, co w sensie klinicznym różni zaćmę cukrzycową od innego typu zaćm, to dość swoisty charakter zmian w soczewce i szybkość ich ewolucji. U psów z cukrzycą zmiany przedstawiają się jako obustronne i symetryczne, jednak początkowo rozpoczynają się od jednego oka, a drugie zajmowane jest w ciągu 2-4 tygodni po pierwszym. Charakter zmian polega na pojawianiu się pierwszych obszarów zmętnień w różnych miejscach kory soczewki: równikowej, podtorebkowej – zarówno przedniej, jak i tylnej. Zmiany mają charakter wieloogniskowy i niehomogeniczny. Dodatkowo cechuje je występowanie wakuoli w obszarze zmętnień. Następnie zmętnienia łączą się, stają się homogeniczne i obejmują jądro i całą korę soczewki (3, 12).
Zmiany postępują szybko. Przejście od stadium początkowego do zaćmy dojrzałej obejmującej całą przestrzeń korowo-jądrową z uwidocznionymi liniami w kształcie litery Y trwa od 1 do 5 miesięcy (12, 14). W tym czasie dochodzi do całkowitej utraty widzenia u psów. Beam donosi, że proces ten trwa nieco dłużej, 5-6 miesięcy od momentu rozpoznania cukrzycy, osiągając u 75% psów stan zaawansowany w ciągu 12 miesięcy, a u 80% psów w ciągu 16 miesięcy (2). Wszystkie informacje na ten temat i tak podkreślają fakt, że zaćma cukrzycowa jest najszybciej ewoluującym typem zaćmy i w skrajnych przypadkach może pojawić się w stadium dojrzałym nawet w ciągu 48-72 godzin od wystąpienia hiperglikemii (3).
Zaćma pojawiająca się w przebiegu cukrzycy nie jest jedynym prawdopodobnym zagrożeniem okulistycznym. Od momentu jej pojawienia się, lub nawet wcześniej, możliwy jest rozwój i bardziej złożonych scenariuszy. Zaćma, o ile osiągnie stadium dojrzałe, ma tendencję do rozciągania i napinania torebki soczewki. Często prowadzi to do jej pęknięcia (13, 20). W efekcie zmętniałe masy soczewkowe wydostają się do komory przedniej, doprowadza...
