Niedobory transferu siarowego u szczeniąt i kociąt – jak zabezpieczyć miot?

Rola przeciwciał siarowych i niedobór odporności biernej

Najnowsze badania wskazują, że szczenięta z niskim poziomem IgG w surowicy w drugiej dobie życia są czterokrotnie bardziej narażone na ryzyko śmierci w okresie noworodkowym niż szczenięta z tzw. minimalnym ochronnym poziomem przeciwciał (przyjmuje się tu wartość graniczną od 2,3 g/l) (12). Siara zawiera również wysokie stężenia fosfatazy zasadowej (ALP) oraz gamma-glutamylotransferazy (GGT), które to enzymy praktycznie nie występują w surowicy noworodka.

W przypadku wątpliwości co do pobrania siary można sprawdzić surowicze poziomy ALP i GGT, które pozostają wysokie przez pierwsze 2 tygodnie życia u szczeniąt i kociąt prawidłowo odpojonych siarą. Należy tylko pamiętać, że bezwzględne wartości obu tych enzymów w żadnym stopniu nie korelują z uzyskanym posiarowo poziomem odporności biernej (4). Pobranie siary powoduje również znaczący wzrost poziomu globulin w surowicy krwi. Metodą pośrednią pozwalającą na ocenę poziomu odporności biernej jest ocena przyrostu masy ciała w pierwszych dwóch dobach życia. Wykazano, że szybszy wzrost masy ciała w tym okresie jest skorelowany z wyższym poziomem IgG w surowicy (> 2,3 g/l), podczas gdy grupę najwyższego ryzyka stanowić będą noworodki tracące ponad 40% masy urodzeniowej (12).

Immunoglobuliny
matczyne pełnią zatem bardzo istotną rolę w ochronie szczeniąt i kociąt
przed patogenami w pierwszych tygodniach życia. Z drugiej strony
wysokie stężenia przeciwciał matczynych będą interferować z rozwojem
czynnej odporności kocięcia czy szczenięcia, np. neutralizując antygeny
szczepionkowe przed aktywacją własnych mechanizmów immunologicznych czy
też maskując epitopy szczepionkowe. W takiej sytuacji po degradacji
przeciwciał matczynych poni...