Metody zapobiegania babeszjozie psów ze szczególnym uwzględnieniem immunoprofilaktyki swoistej

Szczepionki rekombinowane

Obserwacje dotyczące tego, że szczepienie zwierząt antygenami Babesia
pochodzącymi z supernatatu z hodowli pierwotniaków wykazują działanie
ochronne, skłoniły do poszukiwań składowych tych antygenów
odpowiedzialnych za immunoprotekcję. Frakcjonowanie supernatantu
z hodowli szczepów B. divergens pozyskanych od ludzi pozwoliło
na wykrycie białka o masie 37 kDa, rozpoznawanego przez przeciwciała
surowicy zarażonych tymi pierwotniakami ludzi, bydła i gerbil. Białko
to okazało się glikolyzowanym białkiem obecnym na powierzchni merozoitow
(GPI protein) (10). Inkubacja GPI z fosfolipazą D skutkowała
uwalnianiem z powierzchni merozoitów do supernatantu hodowli in vitro białka hydrofilnego Bd37 (14).

Immunizacja
tym białkiem myszy stymulowała rozwój w ich organizmie przeciwciał
wykazujących działanie ochronne przed rozwojem choroby (28). W kolejnych
etapach badań udało się wklonować gen Bd37 do komórek E. coli,
w których ulegał on ekspresji. Uzyskany tą drogą antygen wykorzystywany
do szczepienia gerbil zapewniał pełną i szeroką ochronę tych zwierząt
przed zarażeniem pełnozjadliwymi szczepami pierwotniaków B. divergens, znacznie lepszą aniżeli szczepienie egzoantygenami Babesia pozyskiwanymi
z supernatantu hodowli (17). W dalszych badaniach udowodniono,
że stopień protekcji po wakcynacji zależy od przestrzennej struktury
białka – antygenu wykorzystywanego do immunizacji, a ściślej mówiąc −
od obecności w nim terminalnych hydrofobowych sekwencji peptydowych
(15). Dzięki tej wiedzy w ostatnim czasie podjęto próbę opracowania
rekombinowanej szczepionki przeciwko babeszjozie psów, do opracowania
której wykorzystano rekombinowane białko powierzchowne merozoitów B. canis
o masie 40 kDa. Szczepienie psów genem ...