Konturowanie płyt i technologie druku 3D – przyszłość stabilizacji skomplikowanych złamań?

Złamania i rekonstrukcje w obrębie żuchwy

Technologie druku 3D oraz wirtualne planowanie przedoperacyjne są również z powodzeniem stosowane w leczeniu złamań żuchwy, ponieważ umożliwiają wstępne dopasowanie kształtu płytki do osteosyntezy do rzeczywistych kształtów segmentów kości. Druk 3D umożliwia produkcję prowadnic do cięcia wyposażonych w otwory na wkręty w miejscach ich położenia we wstępnie wygiętej płycie. Przeniesienie geometrii żuchwy z modelu drukowanego na rzeczywistego pacjenta jest istotne do pozycjonowania pozostałych segmentów żuchwy, a konkretnie − kłykcia i ramienia wstępującego, ponieważ wpływa to na końcowy zgryz oraz walory estetyczne. Wielu chirurgów zauważyło, że wstępne gięcie płyty ma pozytywny wpływ na dokładności rekonstrukcji anatomii oraz umożliwia wysoką oszczędność czasu. W wielu badaniach opisano metodę zastosowania modeli drukowanych w 3D do dopasowania kształtu płytki do geometrii rzeczywistej żuchwy pacjenta. Jednym z materiałów stosowanych do druku 3D prowadnic chirurgicznych jest poliamid, który może być sterylizowany przy użyciu rutynowych protokołów autoklawowych w temperaturze 134 stopni Celsjusza. Prowadnice te są wytwarzane przy użyciu technologii selektywnego spiekania laserowego (SLS), która obecnie jest postrzegana jako standardowa metoda produkcji chirurgicznych prowadnic do cięcia kości. Ponadto poliamidowe prowadnice chirurgiczne drukowane w 3D zapewniają stabilność oraz dokładne dopasowanie do kształtu kości. Istotne jest też, że nie tracą one swojej funkcji i własności w przypadku niezamierzonego nawiercenia lub przecięcia podczas operacji. Poliamid jest materiałem certyfikowanym do użytku medycznego i dostępnym na polskim rynku. Obecnie technologie druku 3D są szeroko dostępne, jednak pełny proces produkcji wyposażenia chirurgicznego powinien zostać walidowany oraz certyfikowany przed dopuszczeniem do użytku wydruków 3D podczas zabiegów chirurgicznych (30-33).