Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – zastosowanie u psów i kotów. Cz. I. Klomipramina

Wskazania

Wskazania rejestracyjne klomipraminy obejmują pomocnicze leczenie zaburzeń zachowania związanych z lękiem separacyjnym u psów, które mogą objawiać się np. niszczeniem przedmiotów, nieprawidłowym oddawaniem moczu lub kału. Lek powinien być stosowany jedynie w połączeniu z technikami modyfikacji behawioralnej (4). Jednak klomipramina może być również skuteczna w leczeniu innych zaburzeń behawioralnych, np. innych zaburzeń lękowych czy zachowań kompulsywnych, takich jak gonienie ogona, wylizywanie łap (6, 10).

W leczeniu niektórych zaburzeń lękowych, np. fobii dźwiękowych (strach wywołany hałasem), konieczne może być równoczesne zastosowanie leku z grupy pochodnych benzodiazepiny, np. alprazolamu (6, 10). U kotów klomipramina może być wykorzystana w leczeniu: nawykowego opryskiwania moczem, kociej przeczulicy, zachowań kompulsywnych (6, 10). W leczeniu psychogennych dermatoz u psów i kotów efekt terapeutyczny może pojawić się dopiero po 4-6 tyg. stosowania (7).

Klomipramina może być również wykorzystana u psów i kotów jako terapia wspomagająca w leczeniu bólu neuropatycznego, jednak jej skuteczność w tym zakresie nie jest wystarczająco udokumentowana (z grupy TCA w tym celu można zastosować amitryptylinę) (10).

Przeciwwskazania

Nie zostały określone skuteczność ani bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego Clomicalm u psów o masie ciała mniejszej niż 1,25 kg, ani u psów młodszych niż 6 miesięcy (4). Nie można stosować u pacjentów z nadwrażliwością na klomipraminę lub inny trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny (4, 10). Stosować u samców przeznaczonych do rozrodu jest nie wskazane, ponieważ istnieje możliwość wystąpienia hipoplazji jąder (4, 10).

W przypadku psów chorych na padaczkę oraz psów z niewydolnością układu krążenia za...