Świąd z występowaniem grudek i/lub strupieniem, i/lub złuszczaniem

Strup (ryc. 8) jest akumulacją: suchego wysięku, surowicy, ropy, krwi, łusek, a także leków wcześniej stosowanych na skórę. Każda sytuacja, w której dochodzi do przerwania ciągłości naskórka (przeczosy i nadżerki powstające wtórnie do świądu, otwarte pęcherzyki lub krostki, dermatozy przebiegające z owrzodzeniami), będzie prowadziła do powstawiania strupów.

Pierwotne zaburzenia strupiejące to m.in.:

łojotok pierwotny,

dermatozy cynkozależne,

wśród wtórnych można wymienić:

ropowicę skóry,

choroby związane ze świądem i samouszkodzeniami,

dermatofitozę,

choroby:

pasożytnicze,

autoimmunologiczne,

wrzodzone,

metaboliczne.

Różnicowanie między zmianami pierwotnymi a wtórnymi często nie jest takie oczywiste. Obecność strupów rzadko jest diagnostyczna, ale mogą one zawierać istotne struktury, które będą dla nas wskazówkami, jak zarodniki i strzępki grzybni, keratynocyty akantolityczne typowe dla pęcherzycy, a także mikroorganizmy takie jak bakterie i drożdżaki.

Złuszczanie i strupienie może być spowodowane: świądem, zakażeniami bakteryjnymi, zaburzeniami hormonalnymi, żywieniowymi lub metabolicznymi (jako wtórna zaburzenia) lub mogą być pierwotne jako wrodzone zaburzenia keratynizacji.

W wielu przypadkach ze świądem wywiad i badanie kliniczne naprowadzą nas na prawidłową diagnozę, którą potwierdzimy właściwym testem, jednakże w niektórych przypadkach nie jest to takie proste.

Taka sytuacja ma miejsce u pacjentów, u których występuje naraz więcej niż jedna choroba, wtedy dochodzi do nakładania się na siebie objawów i wzorców chorobowych. Najlepszym przykładem jest tu pacjent z atopowym zapaleniem skóry z wtórnym zakażeniem bakteryjnym lub grzybiczym.

Podobnie jest u pacjentów, u których objawy kliniczne mogą być spowodowane kilkoma chorobami. Taka sytuacja występuje u kotów, u których mamy ograniczoną liczbę objawów klinicznych, a przyczyny mogą być różne, takie jak: pasożyty zewnętrzne, APZS, alergia, a nawe...