Dermatozy płytki nosowej u psów – wybrane choroby autoimmunologiczne

Glikokortykosteroidy

Prednizon w dawce początkowej 1-3 mg/kg m.c. co 12-24 h. W miarę wycofywania się zmian stosujemy dawkę podtrzymującą 0,5-2 mg/kg m.c. co 48 h. Inne stosowane glikokortykosteroidy to między innymi:

metyloprednizolon (0,8-1,4 mg/kg m.c. co 12-24 h),

deksametazon (0,1-0,2 mg/kg m.c. co 12-24 h) (21).

Jako terapię wspomagającą można stosować nienasycone kwasy tłuszczowe (180 mg EPA/4,5 kg/dzień) oraz witaminę E (400 j.m. doustnie/dzień) (21).

Rokowanie w przypadku tocznia krążkowego rumieniowatego jest dobre. Objawy DLE mogą nasilać się tylko w sezonie letnim pod wpływem wzmożonego promieniowania słonecznego (tzw. toczeń letni) lub w sezonie zimowym (tzw. toczeń zimowy). Sezonowość występowania choroby będzie determinowała długość i częstotliwość leczenia. Samo leczenie jest najczęściej koniecznie przez kilka lat lub do końca życia zwierzęcia.

Złuszczający toczeń rumieniowaty (łac. exfoliative lupus erythematosus, ECLE)

Choroba ta określana jako uogólnione, złuszczające zapalenie skóry oraz wrodzona dermatoza toczniowa wyżłów niemieckich krótkowłosych. Wyżły niemieckie krótkowłose to jedyna rasa, która zapada na tę chorobę. ECLE jest u nich dziedziczone jako monogenowa, autosomalna cecha recesywna. Według ostatnich badań, które przeprowadzili Leeb i wsp. (26), wariant sprawczy choroby lokalizuje się na 18. chromosomie. Znajomość wariantu odpowiedzialnego za chorobę ułatwią badania genetyczne, które ograniczą rozmnażanie psów dotkniętych ECLE. Dodatkowo wynik tych badań stanowi interesujący model dla badania tocznia rumieniowatego i innych chorób autoimmunologicznych u ludzi (26).

Rozpoznanie opiera się na podstawie objawów klinicznych, wywiadu, rasy. Potwierdzenie można uzyskać przy pomocy badania histopatologicznego lub badania immunohistochemicznego (40).

Leczenie choroby jest wyjątkowo trudne. Próbowano różnych protokołów leczenia, jednak nie udało się uzyskać całkowitego wyleczenia. Próbowano stosować cyklospor...