Zespoły przedsionkowe

Obwodowy zespół przedsionkowy

Zaburzenia przedsionkowe obwodowe charakteryzują się możliwym występowaniem objawów takich jak: ataksja przedsionkowa, przechylenie głowy na stronę uszkodzenia, zez pozycyjny po stronie uszkodzenia czy oczopląs. W przypadku przyczyn obwodowych oczopląs zwykle jest poziomy lub rotacyjny i może biec w dowolnym kierunku, a oczopląs pionowy występuje niezwykle rzadko i należy go uważać za pochodzenia centralnego. Oczopląs może być samoistny lub pozycyjny. W tym przypadku nie występują zaburzenia proprioceptywne. Ważne jest więc zbadanie reakcji poprawczej w kończynach i w przypadku jej braku lub osłabienia – ustalenie pochodzenia deficytu. Warto zwrócić uwagę, że u zwierząt z chorobami kręgosłupa można obserwować zaburzenia proprioceptywne i należy uważać na błędną interpretację i potraktowanie tego jako objaw uszkodzenia układu przedsionkowego centralnego. U pacjentów z uszkodzeniem aparatu przedsionkowego obwodowego mogą dodatkowo wystąpić neuropatia nerwu VII objawiająca się porażeniem twarzy oraz syndrom Hornera (miosis, ptosis, enophthalmos, wysunięcie trzeciej powieki) (7).

Wykonywane badania dodatkowe:

badania krwi z uwzględnieniem profilu tarczycowego, badania otoskopowe,badania obrazowe: RTG w celu zobrazowania niepowietrznych puszek bębenkowych, tomografia komputerowa (8-10).

Rokowanie w przypadku obwodowego zespołu przedsionkowego z reguły jest pomyślne i objawy się wycofują, jednak część deficytów może się utrzymywać przez dłuższy czas – szczególnie przechylenie głowy.

Idiopatyczny zespół przedsionkowy

Na wystąpienie idiopatycznego zespołu przedsionkowego narażone są zwierzęta niezależnie od płci, rasy czy wieku, jednak wraz z wiekiem zaobserwowano rosnącą częstotliwość występowania tej choroby u obu gatunków. Nadal nie poznano przyczyn, jednak najnowsze badania sugerują, że powodem może być strukturalna atrofia układu przedsionkowego (11). U pacjentów cierpiących na tę chorobę nie stwierdza się również ż...