Zespoły przedsionkowe

Budowa aparatu przedsionkowego

Rolą narządu przedsionkowego jest zapewnienie poczucia równowagi i dostarczenie informacji o orientacji lub nachyleniu ciała względem podłoża oraz o przyspieszeniu ciała w przestrzeni.

Jest to możliwe dzięki wykrywaniu:

statycznego pochylenia głowy (gdy głowa jest trzymana nieruchomo),liniowego przyspieszenia głowy (gdy głowa przyspiesza w linii prostej, np. w trakcie chodu czy biegu),przyspieszenia obrotowego głowy (np. głowa przyspiesza w sposób okrężny, gdy organizm zaczyna obracać głowę w stronę celu).

Informacje te są przetwarzane, a następnie wykorzystywane do tego, żeby dostosować postawę ciała do orientacji w przestrzeni w taki sposób, aby zapobiec przewróceniu się organizmu. Narząd przedsionkowy pomaga również utrzymać wzrok skupiony na określonym punkcie w trakcie zmian w położeniu ciała (3, 4).

Układ przedsionkowy jest częstym miejscem zmian patologicznych. U większości gatunków zwierząt uszkodzenia układu przedsionkowego powodują wywołanie zespołu objawów charakteryzujących się głównie przechyleniem głowy, zaburzeniami chodu polegającymi na znoszeniu zwierzęcia na uszkodzoną stronę, a nawet poruszaniu się po okręgu, oczopląsem różnego typu. Aby w pełni zrozumieć przyczynę występowania poszczególnych objawów, niezbędne jest poznanie anatomii i funkcji poszczególnych części układu przedsionkowego. Część obwodowa narządu przedsionkowego w obrębie ucha wewnętrznego jest zbudowana z trzech przewodów półkolistych, łagiewki i woreczka oraz nerwu przedsionkowo-ślimakowego (nerwu czaszkowego (NC) VIII) (5).

Część ośrodkowa natomiast składa się z: płata kłaczkowo-grudkowego móżdżku, dwóch brzusznych konarów móżdżku oraz jąder przedsionkowych położonych w pniu mózgu (po cztery w każdej stronie ciała: dogłowowego, przyśrodkowego, bocznego i doogonowego). Sygnał wyjściowy z jąder przedsionkowych jest modyfikowany przez włókna odprowadzające z móżdżku. Jądra przedsionkowe tworzą połączenia za pośrednictwem pęczka ...