Chłoniak epiteliotropowy u psów

Leczenie

Leczenie zależy od stopnia zaawansowania zmian i występowania przerzutów. U osobników w początkowym stadium choroby i pojedynczymi zmianami zaleca się chirurgiczne usunięcie zmian i/lub radioterapię. Dobre efekty daje połączenie obu tych metod. Stosowane jest promieniowanie jonizujące lub rentgenowskie. Jest to jednak dość kosztowne leczenie, na które właściciele chorych zwierząt rzadko się decydują.

W zaawansowanych przypadkach proponuje się zastosowanie chemioterapii układowej. Najskuteczniejsza jest lomustyna. Jest to związek z grupy związków alkilujących. Mechanizm jej działania polega na blokowaniu podziału komórek nowotworowych. Schemat leczenia polega na podawaniu lomustyny co 3 tygodnie w dawce 60-70 mg na m2. Preparat stosuje się doustnie cztery razy. Niestety ta terapia wywołuje skutki uboczne, takie jak uszkodzenie wątroby i supresja szpiku kostnego. U niektórych pacjentów dobre efekty daje stosowanie retinoidów (3 mg/kg m.c.) w połączeniu z prednisolonem (2 mg/kg m.c.). Niektórzy lekarze zalecają stosowanie interferonu w dawce 1-1,5 mln j./m2 podskórnie 3 razy dziennie co tydzień.

U psów z chłoniakiem epiteliotropowym można prowadzić też terapię miejscową.

Zastosowanie znalazł iperyt azotowy. Ze względu na działanie drażniące zwierzę musi chodzić w kołnierzu. Roztwór należy przygotować w stosunku 1:5 (10 mg iperytu rozcieńczyć w 50 ml wody). Tak przygotowany preparat należy nanosić na zmiany 2-3 razy w tygodniu, aż dojdzie do cofnięcia objawów.

Dodatkowo u chorych psów można podawać doustnie olej słonecznikowy lub olej szafranowy w dawce 3 ml/kg m.c. dwa razy w tygodniu.

Jednak pomimo stosowanego leczenia rokowanie jest złe. Pacjenci przeżywają średnio rok od r...