Zespół oddechowy bydła. Cz. I. Zakaźne przyczyny BRD
Herpeswirus bydła
Herpeswirus bydła typu 1 (ang. Bovine alphaherpesvirus 1 – BHV-1, BoHV-1) należy do rodzaju Varicellovirus i rodziny Herpesviridae (2). Największą zjadliwość przejawia typ BHV-1.1, odpowiedzialny za rozwój zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy (IBR). Jak wszystkie herpeswirusy BHV-1 wywołuje zakażenia latentne, czyli utajone, utrzymujące się przez całe życie zwierzęcia, a jedynie okresowo (np. pod wpływem działania czynników stresowych) dochodzi do reaktywacji, replikacji i siewstwa wirusa. Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą oddechową, a okres inkubacji choroby jest krótki i trwa od 2 do 4 dni.
W przebiegu zakażenia obserwuje się:
- zapalenie górnych dróg oddechowych,
- zapalenie spojówek,
- ślinienie,
- kaszel,
- gorączkę (do 42°C),
- osłabienie,
- osowiałość.
W przypadkach śmiertelnych dochodzi do martwicowego zapalenia górnych dróg oddechowych i oskrzeli. Nasilenie objawów chorobowych, a także wydłużenie okresu ich trwania może być związane z nadkażeniem bakteryjnymi. Często odnotowuje się zakażenia bakteriami z rodzaju Mannheimia/Pasteurella, które powodują powikłania zakażeń BHV-1, atakując niższe odcinki dróg oddechowych (3).
Wirus syncytialny układu oddechowego bydła
Wirus syncytialny układu oddechowego bydła (ang. bovine respiratory syncytial virus – BRSV) należy do gatunku Bovine orthopneumovirus, rodzaju Orthopneumovirus i rodziny Pneumoviridae (1). Podobnie jak inne wirusy układu oddechowego, wirus BRSV przenoszony jest drogą aerogenną. Wirus namnaża się w błonie śluzowej górnych i dolnych dróg oddechowych, prowadząc do zapalenia oskrzeli oraz zapalenia płuc. Zakażone zwierzęta wydalają wirusa wraz z wydzieliną z nosa przez kilka dni. Podatność na zakażenie wzrasta wraz z wiekiem, począwszy od 3. miesiąca życia do około roku. Szczyt objawów klinicznych BRSV występuje zwykle 4-6 dni po zakażeniu.
U młodych cieląt wrażliwych na zakażenie widoczne są:
- wysoka gorączka (40°C),
- osłabienie,
- depresja,
- brak apetytu,
- zwiększona częstość oddechów,
- świszczący oddech.
Powyższym symptomom często towarzyszą kaszel oraz śluzowo-ropna wydzielina z nosa. U bydła mięsnego obserwowano nadostrą, ciężką postać choroby, jednak większość zwierząt wraca do zdrowia w ciągu 10 dni, o ile nie dojdzie do infekcji bakteryjnej (4).
Wirus parainfluenzy
Respriovirus bydła (ang. Bovine respirovirus 3, zwany również wirusem parainfluenzy 3, bovine parainfluenza virus 3 – PI-3, BPIV-3) należy do rodzaju Respirovirus, rodziny Paramyxoviridae (2). Patogen ten jest spokrewniony z wirusem syncytilanym układu oddechowego, łączy ich nie tylko podobna morfologia, ale również strategia replikacji i patobiologia. Subkliniczne zakażenia wirusem paraifluenzy przyczyniają się do utrzymania zakażenia w populacjach bydła. PI-3 rozprzestrzenia się głównie drogą kropelkową, a po wniknięciu do górnych dróg oddechowych namnażają się, po czym w trakcie wiremii docierają do komórek całego układu oddechowego. Zakażenie może prowadzić do śródmiąższowego zapalenia płuc. Objawy kliniczne są zwykle mniej poważne niż te obserwowane przy zakażeniach wirusem BRSV. Często natomiast widoczne są koinfekcje, a samego wirusa izoluje się z przypadków enzootycznej bronchopneumonii cieląt lub płucnej postaci mennheimiozy (4).
Wirus wirusowej biegunki bydła
Wirus(-y) wirusowej biegunki bydła (ang. Bovine viral diarrhea virus – BVDV) obecnie są znane pod nazwą Pestivirus A oraz Pestivirus B, należą do rodzaju Pestivirus rodziny Flaviviridae. Patogeny te powodują chorobę zakaźną bydła i dzikich przeżuwaczy, charakteryzującą się różnymi objawami klinicznymi dotyczącymi układu pokarmowego i oddechowego. Infekcja wirusowa wywołuje również immunosupresję i zaburzenia rozrodcze. BVD powoduje duże straty ekonomiczne z powodu przymusowego uboju, wysokiej zachorowalności i śmiertelności.
Wpływ wirusa BVDV zależy od jego:
- zjadliwości,
- czasu zakażenia,
- odporności stada,
- stopnia rozpowszechnienia choroby,
- poziomu produkcji stada,
- współistniejących zakażeń (5).
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Walnemulina Walnemulina w porównaniu z tiamuliną charakteryzuje się dwukrotnie większą aktywnością w odniesieniu do wrażliwych bakterii i trzydziestokrotnie większą w odniesieniu do mykoplazm Walnemulina wykazuje wysoką skuteczność przeciwko Mycoplasma spp., Brachyspira hyodysenteriae i Brachyspira pilosicoli. Nie jest skuteczna w zakażeniach wywołanych przez Enterobacteriaceae, np. Salmonella spp. czy Escherichia coli. Związek ten szybko i niemal całkowicie […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
W ciągu ostatnich lat zaobserwowano trwały wzrost wykorzystania hormonów w leczeniu zaburzeń rozrodu oraz w biotechnikach wspomaganego rozrodu. Coraz częściej stosowane są kompleksowe protokoły opierające się na podawaniu kilku preparatów hormonalnych, zazwyczaj w precyzyjnie określonej sekwencji czasowej. Te protokoły, proponowane i rozpowszechniane przez firmy farmaceutyczne, opierają się na wynikach licznych badań naukowych. Niemniej jednak warto […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Walnemulina Walnemulina w porównaniu z tiamuliną charakteryzuje się dwukrotnie większą aktywnością w odniesieniu do wrażliwych bakterii i trzydziestokrotnie większą w odniesieniu do mykoplazm Walnemulina wykazuje wysoką skuteczność przeciwko Mycoplasma spp., Brachyspira hyodysenteriae i Brachyspira pilosicoli. Nie jest skuteczna w zakażeniach wywołanych przez Enterobacteriaceae, np. Salmonella spp. czy Escherichia coli. Związek ten szybko i niemal całkowicie […]
Opieka nad źrebną klaczą
W ostatnich dniach przed porodem dobrze jest zmniejszyć dawkę pokarmową o 1/3, aby uniknąć zapalenia wymienia (6). Pasze powinny być lekkostrawne. Po porodzie podaje się klaczy siemię lniane z niewielką ilością otrąb (pójło) i niewielką ilość siana (6). Ważne w żywieniu źrebnej klaczy jest również zapewnienie odpowiedniej ilości witamin i minerałów. Szczególnie istotny dla prawidłowego […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Jakie nieprawidłowości mogą zostać ujawnione w trakcie kontroli? We wspomnianej wcześniej sprawie, zakończonej w 2020 r., oddalono skargę kasacyjną Głównego Lekarza Weterynarii w przedmiocie nakazania zaprzestania prowadzenia obrotu produktami leczniczymi weterynaryjnymi. Przy rozpatrywaniu ww. sprawy okazało się, że w trakcie kontroli w zakładzie leczniczym stwierdzono niezgodny z prawem obrót produktami leczniczymi weterynaryjnymi polegający na pozostawianiu […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Czy płód u przeżuwaczy jest narażony na negatywny wpływ MNP w podobny sposób jak u innych gatunków? Tak i nie. Nie ma jeszcze badań nad bezpośrednim wpływem MNP na płody przeżuwaczy, dlaczego jednak miałoby być inaczej? Pod względem narażenia samych gamet na szkodliwe działanie MNP przeżuwacze nie różnią się od pozostałych gatunków. Płody przeżuwaczy pozostają […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]