Zespół nadwrażliwości-nadaktywności u psów
Tornado, tajfun, pies demolka, nieopanowany, nieposłuszny, szczekacz, wariat… Takimi i wieloma innymi epitetami opiekunowie określają psy wykazujące objawy nadaktywności i nadpobudliwości. Często używają sformułowania „mój pies ma ADHD”, odwołując się do występującego u ludzi zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi, co prawdopodobnie nie odbiega wiele od prawdy, bowiem przypuszcza się, że zespół nadpobudliwości-nadaktywności u psów oraz ludzkie ADHD mogą mieć zbliżone podłoże neurologiczne (przynajmniej w aspekcie braku samokontroli).
Zespół nadwrażliwości-nadaktywności zalicza się do rozwojowych zaburzeń homeostazy sensorycznej. Jeżeli u psa nie wykształcą się właściwe systemy filtrujące bodźce, które docierają do organizmu, jego próg homeostazy sensorycznej pozostaje bardzo niski. Gdy równocześnie nie rozwiną się mechanizmy samokontroli, które hamują czynności motoryczne zwierzęcia, reakcje ruchowe na każdy bodziec będą nadmierne, trudne do przerwania. Pies dotknięty takim zaburzeniem pozostaje w ciągłym stanie pobudzenia, nie ma możliwości zignorowania bodźców docierających do niego, a intensywność jego reakcji jest nieadekwatna do bodźca.
Uznaje się, że przyczynami nadwrażliwości-nadaktywności są niewystarczająca stymulacja sensoryczna w okresie szczenięcym oraz brak zewnętrznego hamowania reakcji zwierzęcia przez matkę, inne psy czy też ludzkiego opiekuna.
Próg homeostazy sensorycznej kształtuje się między 5. a 7. tygodniem życia. Szczenię, które do takiego wieku przebywało w środowisku ubogim w bodźce (np. w przyciemnionym pomieszczeniu, z ograniczoną ilością zapachów i dźwięków), może mieć niższy próg pobudliwości niż to poddawane silniejszej stymulacji sensorycznej.
Szczenięta od 5.-6. tygodnia życia wychowujące się bez matki lub z matką skrajnie pobłażliwą, która np. nie reaguje na zbyt mocne ugryzienia podczas zabawy, nie przerywa zbyt intensywnej zabawy między rodzeństwem, mogą nie wykształcić prawidłowej samokontroli.
Typowym psem narażonym na zespół nadwrażliwości-nadaktywności jest szczenię z pseudohodowli, trzymane w klatce, odstawione od matki w wieku ok. 4 tygodni. Jednak równie dobrze problem może dotyczyć szczeniaka urodzonego w domu z ogrodem, trzymanego ze zbyt łagodną matką do 12. tygodnia życia, izolowanego od otoczenia ze względów zdrowotnych.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2814 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Choroby racic jako ważna przyczyna brakowania krów w stadzie bydła mlecznego
Streszczenie Kulawizna i choroby racic stanowią poważny problem w hodowli bydła mlecznego. Choroby racic mogą być bezpośrednią lub pośrednią przyczyną eliminacji krów ze stada. Zaburzenia motoryczne wpływają na stan ogólny organizmu, powodując straty dla hodowcy z powodu spadku mleczności, obniżonej płodności czy występowania zaburzeń metabolicznych. Kompleksowa opieka, monitorowanie i szybkie diagnozowanie rodzaju choroby umożliwia zastosowanie […]
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Streszczenie Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu. Ponadto po odsadzeniu następuje zmiana żywienia prosiąt. Różne rodzaje składników odżywczych, tj. włókno, węglowodany i białko, są fermentowane w jelicie przez różne mikroorganizmy. Zmiany w […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Streszczenie Stan jamy ustnej u koni geriatrycznych często stanowi ogromne wyzwanie dla lekarzy weterynarii. Problemy z zębami w tej grupie wiekowej często wiążą się z dużą bolesnością, dlatego najważniejszym zadaniem lekarzy weterynarii jest umiejętność rozpoznania i postępowania terapeutycznego. Abstract Oral cavity condition in geriatric horses frequently presents a great challenge for veterinarians. As dental issues […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Po raz kolejny odbył się Światowy Kongres Bujatryczny. Tym razem jego 32. edycja miała miejsce w tropikalnym Cancun w Meksyku. Ta cykliczna impreza miała swoją premierę w 1960 roku w Hanowerze i co 2 lata (z jedynym wyjątkiem podczas trwania pandemii COVID-19) gromadzi w jednym miejscu bujatrów z całego świata. Podczas tegorocznej edycji do miasta […]