Zabiegi profilaktyczne w obrębie jamy ustnej okiem technika weterynarii

Nieodzownym elementem dla personelu średniego jest ciągłe dokształcanie się i chęć zdobywania nowych umiejętności i doświadczenia. Technik weterynarii w gabinecie stomatologicznym musi posiadać niezbędną wiedzę, którą można uzyskać poprzez uczestnictwo w kursach i szkoleniach.

Zabieg profilaktyczny jamy ustnej to szereg czynności wykonywanych u każdego pacjenta z problemami stomatologicznymi.

W skład takiego zabiegu wchodzą:

• usunięcie osadów nad i poddziąsłowych,
• polerowanie koron,
• fluoryzacja lub
• woskowanie.

Każdy etap należy wykonywać starannie i dokładnie, aby usunąć główną przyczynę chorób przyzębia, czyli płytkę nazębną, nie tylko nad-, ale także, i głównie, poddziąsłową. Zabieg profilaktyczny wykonuje się w celu przywrócenia, w miarę możliwości, „czystego środowiska” w jamie ustnej do dalszej higieny w domu wykonywanej przez właściciela. Przed zabiegiem należy przeprowadzić badanie kliniczne jamy ustnej i sprawdzić stan uzębienia pacjenta. Profesjonalny zabieg profilaktyczny przeprowadzany jest tylko i wyłącznie w znieczuleniu ogólnym.

Przygotowanie i znieczulenie pacjenta

Salę zabiegową oraz narzędzia i materiały należy przygotować wcześniej, przed znieczuleniem pacjenta. Planowane zabiegi najczęściej wykonuje się w godzinach porannych, gdy zwierzę jest na czczo, czyli nie spożywało pokarmów przez ostatnie 8-12 h. Z pacjentem powinno się obchodzić spokojnie, aby nowa sytuacja była związana z jak najmniejszą ilością stresu.

Przed znieczuleniem należy przeprowadzić badanie kliniczne pacjenta przytomnego, które obejmuje:

• omacanie trzewioczaszki,
• dostępnych węzłów chłonnych,
• pobieżną ocenę zębów i dziąseł,
• zmierzenie temperatury ciała,
• osłuchanie,
• zmierzenie czasu włośniczkowego,
• ocenę błon śluzowych jamy ustnej.

Należy także wykonać badania kwalifikujące do znieczulenia (badanie morfologiczne i biochemiczne krwi, konsultację kardiologiczną, badania dodatkowe i uzupełniające konsultacje), jeśli to konieczne z powodu wieku pacjenta, jego stanu zdrowia, dotychczasowej historii klinicznej lub innych powodów istotnych dla bezpieczeństwa zabiegu.

Prawidłowo przeprowadzone znieczulenie ogólne niesie minimalne ryzyko dla zdrowego zwierzęcia (8).

Przed wprowadzeniem zwierzęcia w premedykację technik przygotowuje wszystkie potrzebne przedmioty, tj.:

• zestaw do wkłucia dożylnego (wenflon, staza, płyn aseptyczny, gaziki, przylepiec),
• zestaw intubacyjny (rurkę intubacyjną prostą z mankietem, laryngoskop, żel lidokainowy – intubując koty, należy ostrożnie stosować żel lidokainowy lub zastąpić go żelem wodnym),
• ciepły płyn dożylny,
• termofory lub matę grzewczą,
• ręcznik lub podkład higieniczny oraz
• leki wskazane przez lekarza.

Gdy wszystko jest przygotowane, premedykuje się zwierzę. Technik czuwa nad prawidłowym przebiegiem sedacji. Następnie zakłada się dojście dożylne oraz po wprowadzeniu w głębsze znieczulenie intubuje się pacjenta. Podczas intubacji ogląda się gardło i migdałki.

Wokół rurki umieszcza się tampon lub gazik zabezpieczający przed przedostaniem się płynów do dróg oddechowych. Istosnym elementem przy intubacji jest odpowiednie wypełnienie powietrzem balona uszczelniającego. Ilość powietrza zależy od rodzaju stosowanej rurki. Nie może być zbyt mała, gdyż nie uszczelni układu anestetycznego. Nie można także zbyt mocno wypełniać mankietu uszczelniającego, bo może to doprowadzić to uszkodzenia tchawicy.