Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej (ASD) − opis przypadków
Pochodzenie wady
Ze względu na złożony rozwój embrionalny serca autorzy opisują jedynie moment rozwoju embrionalnego, w którym dochodzi do zaburzeń prowadzących do powstania wady.
Prawidłowo zbudowana przegroda międzyprzedsionkowa składa się z trzech elementów:
- przegrody wtórnej,
- przegrod pierwotnej,
- przegrody kanału przedsionkowo-komorowego (1).
W kolejny etapie organogenezy serce tworzą pojedynczy przedsionek oraz pojedyncza komora i zawieszone pośrodku tzw. poduszeczki wsierdzia. Podział przedsionków na prawy i lewy jest możliwy przez formowanie przegrody pierwotnej, która bierze swój początek w części dogłowowej pojedynczego przedsionka. Przegroda ta rozrasta się w kierunku pojedynczej komory i poduszeczek wsierdzia, nie osiągając ich w pełni, lecz wracając do dogłowowej ściany przedsionka. Ubytek, który pozostawia, nazywa się ostium primum (otwór pierwotny). Pozwala on na swobodny przepływ krwi między prawą a lewą częścią wspólnego przedsionka serca. Zanim przegroda pierwotna rozrośnie się na tyle, by zamknąć ostium primum, wysoko, w części dogłowowej przegrody pierwotnej tworzy się kolejny otwór nazywany ostium secundum (otwór wtórny).
W momencie, kiedy przegroda międzyprzedsionkowa jest kompletna (wyłączając niewielkie ostium secundum), w dogłowowej części przedsionka prawego zaczyna formować się kolejna warstwa przegrody międzyprzedsionkowej – przegroda wtórna. Przegroda wtórna również nie zarasta się w pełni, a otwór który posiada, komunikuje się z ostium secundum, tworząc otwór owalny (foramen ovale). Jest on jedną z dróg, dzięki którym w życiu płodowym możliwy jest preferencyjny i szybszy przepływ utlenowanej krwi z łożyska do ciała płodu, a jedynie jej ograniczona część dociera do nieaktywnych płuc.
W momencie narodzin, ze względu na zwiększone ciśnienie w lewym przedsionku, płatek przegrody pierwotnej poniżej ostium secundum „odkleja się” i zamyka otwór w przegrodzie wtórnej, a jednocześnie foramen ovale, który z czasem zarasta, tworząc zagłębienie nazywane w życiu dorosłym dołem owalnym (fossa ovalis).
Gdy przegroda wtórna i pierwotna nie połączą się w prawidłowy sposób z poduszeczkami wsierdzia, niemożliwa jest fizjologiczna lokalizacja ostium primum i ostium secundum, a następnie ich zamknięcie. Przesunięciom w kierunku koniuszka serca ulega także aparat zastawkowy zawieszony na poduszeczkach wsierdzia, a przemieszczeniu bardzo wysoko w kierunku podstawy serca – zastawka aorty, co wydłuża drogę odpływu z lewej komory.
Ze względu na nieprawidłowe formowanie się z poduszeczek wsierdzia mięśnia przegrody międzykomorowej i części mięśni brodawkowatych podtrzymujących zastawki przedsionkowo-komorowe, a także brak części przegrody międzyprzedsionkowej blisko zastawek przedsionkowo-komorowych, niemożliwy jest rozwój dwóch osobnych, funkcjonalnych pierścieni zastawkowych. Dość często spotykana jest więc jedna wspólna, ciągle otwarta zastawka przedsionkowo-komorowa o pięciu płatkach, bądź różne inne wariacje na temat wadliwego wykształcania płatków zastawek, np. wspólny płatek przegrodowy zastawki mitralnej i trójdzielnej, nieprawidłowo wykształcone pojedyncze płatki zastawki mitralnej i trójdzielnej.
Dysplastyczny rozwój zastawek serca, obecność ubytku zarówno w obrębie przegrody międzyprzedsionkowej i międzykomorowej serca będą charakteryzować bardziej złożoną wadę wrodzoną – kanał przedsionkowo-komorowy całkowity (CAVC – common atrioventricular canal) lub przejściowy (TAVC – transitional atrioventricular canal) (4).
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Zapobieganie W przypadku zachorowań na kolisepticemię należy brać pod uwagę przede wszystkim dwa czynniki: niski poziom immunoglobulin w surowicy krwi oraz system odchowu cieląt sprzyjający zakażeniom patogennymi szczepami E. coli (14, 17, 18). Wiele czynników ma wpływ na transfer immunoglobulin siarowych. Jednak najważniejszą rolę odgrywają czas, w jakim zostanie podana siara po urodzeniu, oraz ilość […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Kiedy warto zlecić rozmaz krwi u koni?
Z drugiej strony należy jednak mieć na uwadze niską czułość tej metody – wynik ujemny nie jest podstawą wykluczenia choroby. Zarówno w przypadku anaplazmozy, jak i babeszjozy odsetek zakażonych krwinek może być bardzo niski, a okres, w którym będzie możliwa ich mikroskopowa identyfikacja, krótki (4, 8). Co za tym idzie, w razie wyniku ujemnego u […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]