Przeszczep autogeniczny skóry u kota z wykorzystaniem metody kieszeniowej Bunnella – opis przypadku - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Przeszczep autogeniczny skóry u kota z wykorzystaniem metody kieszeniowej Bunnella – opis przypadku

Przeszczepy skóry wykorzystywane są w przypadkach, gdy organizm nie jest w stanie wytworzyć pełnej powłoki skórnej przy rozległym ubytku skóry. W przypadkach bardzo rozległych ran lub oparzeń, w których nie istnieją możliwości chirurgicznego zbliżenia brzegów ran lub naprężenia założonych szwów, nie gwarantują prawidłowego procesu gojenia. Przeszczepienie należy także rozważać w przypadkach, gdy proces ziarninowania w miejscu rany jest rozległy, a zastosowanie dodatkowych środków pobudzających gojenie rany jest niewystarczające do wytworzenia na powierzchni ziarniny warstwy skóry właściwej z naskórkiem. W zależności od pochodzenia przeszczepu dzielimy je na trzy grupy: alogeniczne, pochodzące od innego osobnika tego samego gatunku, ksenogeniczne, pochodzące od innego gatunku, oraz autogeniczne, czyli pochodzące z własnych tkanek. W weterynaryjnej praktyce leczenia ran najczęściej stosowany jest przeszczep autogeniczny, który w odróżnieniu od przeszczepów alogenicznych i ksenogenicznych nie wymaga wspomagania farmakologicznego zapobiegającego odrzutom przeszczepionej skóry (1).

Opis przypadku

W maju 2015 roku do lecznicy dostarczono kota, którego właściciel znalazł zaplątanego we wnyki. Wskutek długotrwałego uwięźnięcia prawej kończyny piersiowej oraz licznych urazów skóry wywiązał się rozległy proces zapalny powierzchownych warstw powłoki wspólnej, prowadzący do rozległej martwicy skóry. Martwica obejmowała odcinek od przestrzeni bezpośrednio pod stawem łokciowym do okolicy nadgarstka. Po kilkutygodniowej antybiotykoterapii oraz działaniach aseptycznych uzyskano stabilny obraz rozległego procesu ziarninującego obejmującego walcowato 70 procent przedramienia (ryc. 1). W procesie leczenia początkowej fazy wykorzystano Baktigras, który zakładano bezpośrednio na gojącą się ranę. Ten aseptyczny opatrunek w formie luźno utkanej siateczki nasączonej parafiną oraz 0,5-proc. chlorcheksydyną zapewnił odprowadzanie nadmiaru wysięku powstającego w procesie gojenia d...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy