Świąd skóry u kotów – postępowanie diagnostyczne

Środowisko życia

Z uwagi na fakt, że nasilenie zachowań pielęgnacyjnych u kotów może być następstwem stresu i zaburzeń behawioralnych (świąd psychogenny), to w trakcie wywiadu należy uzyskać informacje na temat wszelkich zmian w środowisku życia kota, do których doszło przed pojawieniem się objawów.

Czynnikami szczególnie stresującymi dla kota mogą być np.:

• przeprowadzka,
• remont,
• pojawienie się w domu nowego zwierzęcia lub członka rodziny
• czy też zmiana stylu życia właścicieli.

Należy pamiętać, że koty są zwierzętami terytorialnymi, zatem nawet przestawienie kuwety czy drapaka może indukować pojawienie się zaburzeń behawioralnych. Ważną kwestią jest także obecność innych zwierząt w domu i ich relacje między sobą.

W trakcie wywiadu należy również ustalić, czy kot przebywa wyłącznie w domu, czy też wychodzi na dwór, gdyż w tym drugim przypadku narażenie na inwazje pasożytnicze, czynniki infekcyjne (wirusy, grzyby) i ukąszenia owadów jest znacznie większe. Jeżeli kot jest niewychodzący, to trzeba z kolei zapytać, czy poluje na muchy i komary.

Objawy u właścicieli i innych zwierząt

Zmiany skórne występujące w tym samym czasie u właścicieli kota mogą sugerować zoonozę, jaką jest dermatofitoza. W przypadku obecności objawów dermatologicznych u innych zwierząt w domu, oprócz infekcji grzybiczej należy wziąć pod uwagę także inwazje pasożytnicze, takie jak: wszołowica, notoedroza, otodektoza i chejletieloza (2, 10).

Intensywność świądu

W trakcie zbierania wywiadu należy poprosić właściciela o ocenę nasilenia świądu u kota. W tym celu najlepiej posłużyć się gotowym formularzem przedstawiającym wizualną analogową skalę świądu (system PVAS, ang. pruritus visual analog scale) (ryc. 1) (3). System PVAS polega na zaznaczaniu na linii stopnia nasilenia świądu podczas obserwacji zwierzęcia, według dołączonego do niej opisu. Dzięki temu w trakcie kolejnych wizyt możliwa będzie ocena skuteczności leczenia.