Świąd skóry u kotów – postępowanie diagnostyczne
Świąd skóry to jedna z najczęstszych przyczyn konsultacji dermatologicznych kotów. Objaw ten, definiowany jako „nieprzyjemne uczucie wyzwalające potrzebę drapania”, może manifestować się u tego gatunku również w postaci wzmożonego wylizywania sierści oraz nadmiernego wygryzania lub ocierania się o przedmioty.
Nasilenie zachowań pielęgnacyjnych u kotów zwykle bywa niezauważane przez właścicieli, gdyż zwierzęta te wylizują się głównie w ukryciu lub w momencie, gdy nie są obserwowane. Opiekunowie kotów równie często nie postrzegają tych zachowań jako przejawu świądu, dlatego zdarza się, że głównym powodem konsultacji, z jakim zgłaszają się oni do lekarza weterynarii, są przeczosy i wyłysienia, a nie świąd (4, 9, 10).
Świąd towarzyszy wielu chorobom skóry, zarówno o podłożu alergicznym, pasożytniczym, jak i infekcyjnym (tab. 1) (2, 4). Ustalenie jego przyczyny pierwotnej jest warunkiem doboru skutecznego leczenia, jednakże ilość możliwych czynników wyzwalających ten objaw czyni ten proces niezwykle trudnym i długotrwałym.
Z uwagi na powyższe, w niniejszym artykule przedstawiono algorytm postępowania diagnostycznego w przypadku świądu skóry u kotów, który realizowany według metody „krok po kroku” pozwoli na unikniecie błędów na drodze do postawienia właściwego rozpoznania (Algorytm).
Wywiad
Pierwszym elementem procedury diagnostycznej zawsze powinien być szczegółowy wywiad z właścicielem zwierzęcia. Uzyskane dzięki niemu informacje pozwalają na sporządzenie listy diagnostyki różnicowej, która ukierunkowuje, a tym samym ułatwia dalsze postępowanie (2, 4, 8). Aby nie pominąć żadnej ważnej kwestii, w trakcie wizyty warto posługiwać się gotowym zestawem pytań. Przeprowadzenie samego wywiadu może trwać nawet kilkanaście minut, dlatego też na wizytę dermatologiczną należy uprzednio zarezerwować odpowiednio dużo czasu i poinformować o tym właściciela.
W trakcie wywiadu należy uzyskać informacje na temat:
- wieku zwierzęcia w momencie pojawienia się świądu po raz pierwszy,
- stopnia jego nasilenia,
- obecności innych towarzyszących mu objawów oraz cykliczności ich występowania.
Pytania powinny również dotyczyć:
- warunków życia kota,
- jego żywienia,
- ogólnego stanu zdrowia,
- stosowanych leków i uprzednio przebytych chorób.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
W dzisiejszej dynamicznie rozwijającej się hodowli bydła mlecznego efektywne zarządzanie cyklem rujowym u bydła staje się newralgicznym elementem pozwalającym osiągnąć wysokie wskaźniki reprodukcyjne w stadzie. Różnorodne czynniki mogą wpływać na zaburzenia płodności u krów. Po okresie poporodowym kluczową rolę odgrywa prawidłowa funkcja endokrynna podwzgórza i przysadki, która jest powiązana z działaniem hormonów sterydowych jajników poprzez […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do […]
Opieka nad źrebną klaczą
Jeździectwo w Polsce od kilkunastu lat staje się coraz bardziej popularne. Wszystko wskazuje na to, że ta moda tak szybko nie minie. Wręcz przeciwnie – będzie się rozwijała. Również posiadanie własnego konia nie jest już czymś niezwykłym. Większość stajni oferuje miejsca hotelowe, gdzie można trzymać swojego pupila, nie martwiąc się o codzienną opiekę. Coraz częściej […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Świadczenie usług po uzyskaniu zgody kierownika Pamiętaj, że w przypadku świadczenia tzw. czynności z wyznaczenia na podstawie art. 16 ust. 2a ww. ustawy wyznaczenie lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt następuje po uzyskaniu zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne. Wyjątek od przechowywania […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Istnieje kilka dróg, za pomocą których MNP może przedostać się do organizmu. Czy któraś ma wpływ na jego większą/mniejszą toksyczność? Nasza wiedza na ten temat jest wciąż bardzo ograniczona, wydaje się jednak, że najwyższa toksyczność wiąże się z przenikaniem mikro-/nanoplastiku przez układ pokarmowy. Jest tak z dwóch powodów. Z jednej strony tą drogą do organizmu […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]