Kamica układu moczowego

Ogólną budowę kamienia można zawęzić do 4 podstawowych elementów. Najbardziej centralnie położone jest jądro (ognisko), które jest ośrodkiem tworzenia się struktury, zewnętrznie od niego leży obszar kamienia właściwego, czyli jego główna masa, zaś skorupka (łupina) i kryształy powierzchowne stanowią wytrącony na powierzchni kamienia materiał. Skorupę od kryształów powierzchniowych wyróżnia stopień pokrycia kamienia, pierwsza stanowi otoczkę na całej powierzchni, kryształy zaś występują miejscowo (ryc. 1).

Centrum Kamicy Moczowej w Minnesocie w Stanach Zjednoczonych jest jednym z przodujących ośrodków badawczych świadczących również komercjalną usługę analizy składu kamieni moczowych. Wg standardów ustanowionych przez ten ośrodek wynik składu kamienia określa procentowy udział poszczególnych substancji budulcowych każdego z wcześniej wymienionych elementów.

W przypadku kamieni zawierających 70% i więcej jednego rodzaju materiału (nie biorąc pod uwagę jądra i skorupki), kamień określa się mianem jednorodnego. Jeżeli odsetek ten stanowił mniej niż 70%, to kamień definiuje się jako mieszany.

W przypadku, gdy jądro kamienia, jego otoczki lub warstwy składają się z różnych minerałów, materiał kwalifikuje się jako kamień złożony (3).

W badaniach epidemiologicznych wykazano, że u psów:

44% spośród kamieni poddanych analizie zbudowane było z fosforanów amonowo-magnezowych (struwity), 27% stanowiły szczawiany wapnia, 14% to kamienie złożone, 5% − kamienie purynowe, 2% − kamienie zbudowane z fosforanu wapnia, 1,6% − kamienie cystynowe (4).

Corocznie wykonywane statystyki wykazują bardziej lub mniej znaczące wahania w procentowym udziale poszczególnych minerałów, z tendencją do wzrostu znaczenia szczawianów wapnia. Wiąże się to prawdopodobnie ze wzrostem profilaktyki, a przede wszystkim ze...