Żywienie szczeniąt i psów młodych

Wapń i fosfor

Wielu opiekunów przykłada dużą wagę do podaży wapnia i fosforu, ponieważ mają one istotne znaczenie w kształtowaniu kośćca. Mimo że psy rosnące mają większe zapotrzebowanie na te składniki mineralne, minimalne zapotrzebowanie na nie jest relatywnie niskie. Zaleca się, aby karmy dla psów rosnących dużych ras zawierały 0,7-1,2% wapnia w suchej masie (0,6 do 1,1% fosforu). Ponieważ szczenięta małych i średnich ras są mniej wrażliwe na niewielki nadmiar lub niedobór wapnia, poziom tego pierwiastka w diecie może wahać się od 0,7 do 1,7% w suchej masie (od 0,6 do 1,3% fosforu).

Zawartość fosforu w pokarmie jest mniej istotna niż wapnia, o ile spełnione jest minimalne zapotrzebowanie (0,35% w suchej masie) oraz stosunek wapnia do fosforu wynosi między 1:1 a 1,8:1 (dla szczeniąt dużych ras od 1:1 do 1,5:1). Wiele karm komercyjnych zawiera zwykle większą ilość tych substancji niż zalecane minimum, zatem pokrywa z nadwyżką zapotrzebowanie rosnących zwierząt na wapń i fosfor. Jeżeli psy karmione są produktami pełnoporcjowymi, nie należy dodatkowo podawać im preparatów mineralno-witaminowych zawierających powyższe pierwiastki.

Podawanie nadmiernych ilości wapnia czy to w karmie, czy w produktach uzupełniających może przyczyniać się do powstania zaburzeń rozwojowych szkieletu u psów ras dużych i olbrzymich. Wykazano, że największym czynnikiem ryzyka wystąpienia osteochondrozy (OC) jest właśnie spożywanie przez szczenięta zbyt dużych ilości wapnia. Paradoksalnie nadmiar wapnia może wpływać na spowolnienie tempa wzrostu, a w połączeniu z negatywnymi skutkami nawet nieznacznie przedłużającego się podawania witaminy D₃ może prowadzić do ograniczenia wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego.

Podsumowanie

Potrzeby energetyczne szczeniąt po odsadzeniu są nawet dwa razy większe niż dorosłych psów tej samej wielkości. Najbardziej intensywny okres wzrostu u psów przypada między 3. a 6. miesiącem życia (szczenięta dużych ras dojrzewają dłużej niż małych). Wydaje się wskazane, by personel weterynaryjny informował właścicieli o potrzebie regularnego kontrolowania przyrostów masy ciała oraz ocenie kondycji psa (BCS – Body Condition Score), najlepiej co dwa tygodnie.

Ważne jest także podkreślanie konieczności przestrzegania racji żywieniowych (wliczając wszelkie dodatki ze stołu i smakołyki), albowiem prawidłowa masa ciała i wolniejsze tempo wzrostu wiążą się z mniejszym ryzykiem rozwoju chorób ortopedycznych. Okres intensywnego wzrostu jest ważnym etapem w życiu szczeniąt, ponieważ nieprawidłowe postępowanie żywieniowe odbije się na komforcie życia dorosłego psa.

mgr Karolina Hołda
dr hab. Robert Głogowski
Katedra Szczegółowej Hodowli Zwierząt
Wydziału Nauk o Zwierzętach
Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie