Żywienie szczeniąt i psów młodych

Energia

Potrzeby energetyczne psów od odsadzenia do około 6. miesiąca życia są w przybliżeniu dwa razy większe niż dorosłych psów o tej samej masie ciała, co jest spowodowane niezwykle szybkim tempem wzrostu.

Zwiększone zapotrzebowanie energetyczne u psów w trakcie wzrostu jest spowodowane zużyciem energii nie tylko na potrzeby bytowe, ale także na budowę nowych tkanek. Tempo wzrostu maleje w miarę osiągania dojrzałości somatycznej, zatem zapotrzebowanie na energię bytową rośnie z wiekiem, a na procesy wzrostu – maleje (z 50% w pierwszym tygodniu po odsadzeniu do 10% po osiągnięciu 80% masy ciała dorosłego osobnika).

Najwyższe zapotrzebowanie kaloryczne przypada na okres odsadzenia – wtedy dzienne zapotrzebowanie na energię metaboliczną (DER – daily energy requirement) powinno wynosić 3 x RER (zapotrzebowanie spoczynkowe – resting energy requirement) aż do osiągnięcia 50% masy ciała dorosłego psa (czyli do ok. 4.-5. miesiąca życia). Następnie udział energii powinien wynosić około 2,5 x RER i może być obniżany stopniowo do 2 x RER. Gdy zwierzę osiągnie 80% masy ciała dorosłego osobnika, 1,8 do 2 x RER jest zwykle wystarczające (czyli do 8.-24. miesiąca życia w zależności od rasy).

Spoczynkowe zapotrzebowanie na energię metaboliczną można obliczyć wg wzoru:

RER = 70 x masa ciała (kg) ^0,75

Rosnące psy powinny otrzymywać taką ilość pokarmu, która pozwoli na prawidłowy rozwój mięśni i kości oraz zapewni optymalne tempo wzrostu dla psów określonej rasy. Dostarczenie zbyt wielu kalorii we wczesnym etapie życia może prowadzić do zwiększenia liczby komórek tłuszczowych i do otyłości w późniejszych latach (w wieku szczenięcym w rozwoju otyłości występuje zwiększona liczba adipocytów [komórek tłuszczowych], a nie powiększenie ich objętości jak u dorosłych zwierząt).

Rosnące psy powinny być szczupłe i dobrze umięśnione, a ich żebra powinny być łatwo wyczuwalne, ale niewidoczne. Co więcej, psy te należy karmić tak, aby osiągały średnie tempo wzrostu, a nie maksymalne dla osobników danej rasy. Wykazano, że maksymalne tempo wzrostu nie sprzyja optymalnemu rozwojowi szkieletu i może prowadzić do chorób układu ruchu. Nadwaga u szczeniąt, będąca wynikiem przekarmiania, prowadzi do znacznego wzrostu ryzyka wystąpienia klinicznych objawów dysplazji stawów biodrowych (HD). Ma to szczególne znaczenie u psów ras olbrzymich, u których częściej dochodzi do powstawania zaburzeń kośćca.

Zatem systemu żywienia ad libitum nie zalecany się w tej sytuacji. Zwierzę powinno otrzymywać trzy do czterech dokładnie odmierzonych porcji pokarmu (do 5.-6. miesiąca życia), a przyrosty masy ciała i kondycję ciała psa powinno się regularnie kontrolować.

Ze względu na duże zapotrzebowanie na energię metaboliczną psów rosnących należy stosować dietę o podwyższonej kaloryczności (3,2-4,5 kcal EM/g suchej masy) oraz odpowiedniej zawartości białka (tab. 1), aby nie obciążać przewodu pokarmowego nadmierną ilością pokarmu.