Żywienie w cukrzycy psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Żywienie w cukrzycy psów

W przebiegu cukrzycy u psa obserwujemy zazwyczaj nadwagę lub otyłość i współistniejące zaburzenia gospodarki lipidowej, co wymusza ograniczenie zawartości tłuszczu w diecie (20-35% kalorii z tłuszczu lub < 25% s.m.), chyba że zwierzę jest w poważnym stopniu niedożywione. Z drugiej strony wysokotłuszczowe diety są przeciwwskazane ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.

Wykazano również odwrotną korelację pomiędzy zawartością tłuszczu w pokarmie a poposiłkową glikemią i odpowiedzią insulinową. Efekt ten przypisuje się opóźnionemu opróżnianiu żołądka, związanemu z wysoką zawartością tłuszczu w pokarmie (6).

W związku z powyższym dieta zalecana w cukrzycy psów powinna zawierać:

niski do umiarkowanego poziom węglowodanów,

umiarkowanie niską zawartość tłuszczu

oraz umiarkowanie wysoką zawartość włókna.

Taka kombinacja składników odżywczych wymaga wysokiego udziału białka w diecie, które w tym przypadku stanowi również dla psa źródło energii. Wysoki udział białka w diecie (30-45% kalorii) kompensuje nadmierny katabolizm białkowy i zwiększa proces odnowy glukozy z pozacukrowych źródeł (proces glukoneogenezy). Niemniej jednak tak wysoki poziom białka jest kontrowersyjny z punktu widzenia cukrzycy powikłanej np. niewydolnością nerek (3).

Suplementy w diecie dla cukrzyka

Chrom jest niezbędnym składnikiem mineralnym, biorącym udział w metabolizmie węglowodanów i tłuszczów. Pierwiastek ten umożliwia wejście glukozy do komórek, a jego niedobór może sprzyjać insulinooporności. W związku z tym pojawiła się hipoteza, że wzbogacenie diety w chrom może poprawić wrażliwość komórek na insulinę. W doświadczeniu przeprowadzonym na 13 psach z cukrzycy podawano zróżnicowane dawki pikolinianu chromu 20-60 microg/kg/d, przy zachowaniu stałości diety i dawkowania insuliny, umożliwiającej utrzymanie normoglikemii.

Podczas badania mierzono: masę ciała, podawaną dawkę insuliny, stężenie glikowanej hemoglobiny i fruktozaminy. W doświ...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy