Zalecenia dietetyczne w chorobach jelita grubego – znaczenie błonnika w zaparciach u kotów oraz FRLBD i IBS u psów
W większości przypadków terapii chorób przewodu pokarmowego rekomenduje się dietę łatwostrawną z niską zawartością błonnika. Są jednak wyjątki, w których skuteczność dietoterapii wiąże się z wprowadzeniem błonnika do diety zwierząt. Bardzo dobrymi przykładami są: leczenie zaparć u kotów oraz terapia biegunek jelita grubego.
Zaparcia u kotów
Zaparcia są stosunkowo częstym problemem u starszych zwierząt i wiążą się ze zmniejszoną częstością defekacji, połączoną zazwyczaj z utrudnionym oddawaniem suchego, odwodnionego kału. Częste zaparcia, którym towarzyszy osłabiona perystaltyka jelit, mogą prowadzić do nadmiernego gromadzenia się kału w okrężnicy, jej zatkania i rozszerzenia. Trwałe zmiany strukturalne w ścianie rozszerzonej okrężnicy prowadzą do powstania megacolon.
Czynnikami predysponującymi do zaparć są najczęściej wiek (zwierzęta starsze) i choroby przewlekłe, takie jak chroniczna choroba nerek lub cukrzyca, które sprzyjają odwodnieniu. Wśród pozostałych czynników ryzyka wymieniane są: choroby układu kostno-stawowego (złamania miednicy, zwyrodnienia kręgosłupa itd.), choroby rdzenia kręgowego, głównie odcinka krzyżowego, jak również nadwaga czy otyłość. Zaparcia mogą mieć także podłoże behawioralne, związane np. ze stresem (hospitalizacja, bolesne zabiegi, przeprowadzka, zmiana żwirku lub kuwety itd.).
Postępowanie dietetyczne w dużej mierze jest związane z leczeniem choroby pierwotnej. Niemniej jednak niezależnie od terapii kierunkowej zawsze zaleca się zwiększenie ilości przyjmowanych płynów. Ponieważ koty z natury piją niewiele, a większość wody otrzymują z pokarmów wilgotnych (czyli takich, które zawierają min. 67% wody w składzie), to zaleca się ich wprowadzenie w większej ilości lub [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
