Wodosierdzie o podłożu idiopatycznym u psa rasy golden retriever – opis przypadku

Objawy i badanie kliniczne

Na rodzaj i wystąpienie objawów klinicznych u psów w dużej mierze wpływ ma tempo, w jakim gromadzi się płyn, a także objętość płynu uciskająca na mięsień sercowy. W przypadku powolnego i długotrwałego procesu organizm ma czas na wyrównanie utrudnionego napływu do serca. Obserwuje się więc mało specyficzne objawy kliniczne, takie jak: nietolerancja wysiłkowa, ospałość oraz brak apetytu. Z czasem rozwijają się objawy niewydolności prawokomorowej. Pojawia się duszność, powiększeniu ulega obrys powłok brzusznych.

Tamponada serca może w efekcie doprowadzić do zapaści naczyniowej. W badaniu klinicznym najbardziej charakterystycznym objawem jest stłumienie tonów serca. U psów z dużą ilością płynu w worku osierdziowym można obserwować tzw. triadę Becka, w skład której wchodzi ww. stłumienie tonów serca, a także osłabienie tętna na tętnicach udowych oraz poszerzenie żył szyjnych. Może się także rozwinąć tętno paradoksalne (2, 3, 9). U badanego psa wystąpiły wszystkie opisane objawy kliniczne. Podczas badania nie zaobserwowano jednak mocniejszego tętna podczas wydechu i słabszego podczas wdechu. Żyły szyjne także nie były poszerzone.

RTG

Badanie radiologiczne klatki piersiowej może być pomocnym narzędziem diagnostycznym w rozpoznawaniu wodosierdzia. Należy jednak pamiętać o tym, że mała ilość płynu nie musi dawać charakterystycznych cech radiologicznych. Na obecność płynu w worku osierdziowym wskazują między innymi: powiększona i ostro zaznaczona krawędź serca, kulistego kształtu serce oraz uniesienie tchawicy dogrzbietowo. W projekcji strzałkowej cień serca zajmuje prawie całą klatkę piersiową, bocznie łączy się z brzegiem klatki piersiowej oraz doogonowo nakłada się na linię przepony (1, 8). U opisywanego pacjenta większość z tych składowych była obecna. W badaniu radiologicznym ocenie podlegają także pola płucne, stwierdzenie zmian metastatycznych w płuc...