Sprzęt do endoskopii

Endoskopia jest to technika diagnostyczna, która znajduje szerokie zastosowanie w medycynie weterynaryjnej. Należy podkreślić, że w Polsce ta technika diagnostyczna jest także coraz częściej stosowana m.in. w rozpoznawaniu chorób przewodu pokarmowego, układu oddechowego, układu moczowego, jak również w ginekologii, ortopedii oraz chirurgii zabiegowej. Endoskopy dzielimy na endoskopy (optyki) sztywne oraz endoskopy giętkie (elastyczne), do których zaliczamy fiberoskopy i wideoendoskopy.

Endoskopy sztywne

Zbudowane są z metalowej rurki z okularem, której wnętrze zawiera układ optyczny składający się z szeregu soczewek lub ze światłowodów. Mogą posiadać kanał roboczy, poprzez który wprowadzane są manipulatory.

Endoskopy elastyczne

Fiberoskopy – główną częścią tego wziernika są dwa układy światłowodowe. Jeden z nich doprowadza „zimne światło” z zasilacza do dystalnej części endoskopu („światłowód”), a drugi odprowadza obraz z wnętrza oglądanego narządu do okularu („obrazowód”). Każdy z nich składa się z kilkudziesięciu tysięcy włókien szklanych o średnicy 15-20 µm. Przebieg włókien w „obrazowodzie” jest uporządkowany, dzięki temu obraz widziany w okularze jest odzwierciedleniem badanego narządu. W „światłowodzie” włókna przebiegają w sposób nieuporządkowany, co nie wpływa na przewodzenie światła, a znacznie obniża koszty jego produkcji. W części bliższej fiberoskop zakończony jest rękojeścią, w której znajdują się: okular wraz z urządzeniem umożliwiającym regulację ostrości obrazu oraz jedno lub dwa pokrętła pozwalające odginać końcówkę endoskopu w dwóch lub czterech kierunkach (z blokadą), jeden lub dwa zawory: powietrzno-wodny i ssący oraz wejście do kanału roboczego. Kanał ten w standardowych fiberoskopach połączony jest z zaworem ssącym, dzięki czemu możliwe jest odsysanie płynnej treści z badanego narządu. Za pomocą specjalnego złącza fiberoskop podłączany jest do gniazda zasilacza. Zasilacz (źródło zimnego światła) jest odrębną częścią składową ze...