Spowolnić demencję starczą u psów

Perystaltyka jelit i proces wydalania są zależne również od ruchu, jeżeli go ograniczymy, a pies będzie tylko leżał, to bardzo szybko dojdzie do zaparć. Tak więc podczas spaceru ze starszym psem należy stosować przerwy na odpoczynek, jeżeli pupil ma ochotę usiąść – niech sobie posiedzi, po chwili zacznijcie spokojnie wędrować dalej.

W upalne dni dłuższe spacery są zalecane wczesnym rankiem i wieczorami, a w ciągu dnia krótsze, koniecznie w rejonach zacienionych. Co do dni zimnych, mokrych, to psy cierpiące na stany zapalne i zwyrodnienia układu kostnego mogą odmawiać wyjścia na spacer z powodu bólu i dyskomfortu. Takie osobniki należy motywować za pomocą tych czynników, które lubią (zabawka, jedzenie, kontakt socjalny lub inne znane opiekunowi sposoby), aby chodziły aż do czasu całkowitego wypróżnienia.

Bardzo ważne są:

• kontrola weterynaryjna,
• ewentualne leczenie i farmakologia
• oraz przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego.

Podczas planowania spaceru z seniorami należy pamiętać o ruchu interwałowym, koniecznie z rozgrzewką i z końcowym etapem wyciszenia psa. Największa aktywność jest wskazana dla środkowej części spaceru, podczas której seniorzy mogą biegać (nadmiernego wysiłku należy unikać jedynie wtedy, gdy lekarz prowadzący widzi ku temu przeciwwskazania). Ważne, aby przed biegiem układ ruchu psa był dobrze rozgrzany.

Podczas spaceru z seniorem można zaplanować trening związany z posłuszeństwem i motywacją do pracy, w którym chodzi przede wszystkim o aktywizację ruchową (adekwatną do możliwości indywidualnych) i zadania intelektualne. Wszelkie łamigłówki można stosować również w warunkach domowych, np. gry edukacyjne, które mobilizują psa do aktywności umysłowej i ruchowej. Każda forma angażowania seniora do interakcji jest korzystna w walce z demencją starczą, należy jednak pamiętać, że musi być ona dostosowana do możliwości ruchowych i zdrowotnych psa.