Rola żelaza w żywieniu oraz diagnostyka niedoboru żelaza u psów i kotów

Zapotrzebowanie na żelazo u psów i kotów

Najwcześniejsze badania związane z oceną zapotrzebowania szczeniąt na żelazo są datowane na 1946 r., kiedy to zostało ono określone na bazie stężenia Hb i wynosiło 600 mcg Fe/kg m.c./dz. Późniejsze badania Chausowa i Czarnecki-Maulden oszacowały minimalne zapotrzebowanie szczeniąt na żelazo na poziomie 84 mg/kg suchej masy karmy, co odpowiadało 18 mg Fe na 1000 kcal ME. Opierając się na powyższych danych, wyliczono, że średnia dzienna konsumpcja żelaza u szczeniąt, przy dobrej biodostępności żelaza z pokarmu, powinna sięgać 3,3 mg Fe/kg m.c. (5 mg/kg m.c.0,75/dz.), a przy nieco słabszej − 4 mg Fe/kg m.c. (6,1 mg Fe/kg m.c.0,75/dz.).

Natomiast u kociąt absolutna minimalna zawartość żelaza w diecie powinna wynosić 80 mg Fe/kg suchej masy karmy (17 mg Fe na 1000 kcal ME). W przypadku karm łatwostrawnych (niskowłókniste karmy, bez udziału fitynianów,) z wysoką biodostępnością żelaza, średnia dzienna ilość pobranego żelaza niezbędna do prawidłowego wzrostu i rozwoju sięga 3,42 mg Fe/kg m.c. (3,2 mg Fe/kg m.c.0,67). W 2000 r. Harper i wsp. w trakcie 10-tygodniowego okresu żywienia kociąt produktami wilgotnymi − puszkami − ocenili, że adekwatna dla właściwego wzrostu i rozwoju oraz utrzymania parametrów hematologicznych jest dzienna konsumpcja żelaza na poziomie 3,85 mg Fe/kg m.c., która odpowiada zawartości 19 mg Fe/1000 kcal ME karmy. W przypadku karm suchych, zawierających ok. 20 mg Fe/1000 kcal ME, wartość tę szacuje się na ok. 4,5 mg Fe/kg m.c. (4,2 mg/kg m.c.0,67).

Najnowsze zalecenia z maja 2017 r., przedstawione przez FEDIAF wskazują, że mini...