Renesans osteotomii korekcyjnych w leczeniu dysplazji stawów biodrowych psów
Zatem w przypadku stosowania systemu wkręt blokowany − płyta perfekcyjnie wyprofilowana płyta nie jest wymagana do uzyskania pewnego mocowania w kości. Niemniej jednak w przypadku użycia wkrętów korowych płytę DPO/TPO należy odpowiednio wyprofilować (biorąc pod uwagę status anatomiczny), aby zapewnić dobre przyleganie płyty. Ważną cechą płyt blokowanych jest system wielopłaszczyznowego osadzania wkrętów, zarówno korowych, jak i blokowanych (ryc. 3).
Wkręty blokowane mogą być stosowane w połączeniu z wkrętami korowymi po tej samej stronie płyty. Ale w takim przypadku wkręt korowy należy najpierw posadowić i dokręcić przed posadowieniem wkrętów blokowanych. Zasada działania systemu płyt oraz wkrętów blokowanych polega na tym, że wkręty blokowane nie dociskają płytki do powierzchni kości, a wraz z płytą DPO/TPO działają pod względem mechanicznym jako element wspólnie scalony. Wkręty blokowane są wykonane z mniejszym zakresem gwintu i większą średnicą rdzenia, co zwiększa ich wytrzymałość mechaniczną w porównaniu z wkrętami korowymi. Przytoczone rozwiązania konstrukcyjne dotyczące płyt, jak i wkrętów w zdecydowany sposób wpłynęły na ograniczenie ilości destabilizacji i niefunkcjonalności implantu. Płyty DPO/TPO są produkowane w wersji prawej i lewej, i są wyprofilowane, co ułatwia anatomiczne dopasowanie do trzonu kości biodrowej. Posiadają różne opcje kąta B: 20°, 25° lub 30° (ryc. 4).
Technologia ich wykonania przewiduje stosowanie wkrętów konwencjonalnych lub blokowanych. Warto wspomnieć, że każda płyta posiada minimum dwa otwory robocze A (ryc. 2) do posadowienia prętów Kirschnera, co ułatwia manewrowanie i wstępne posadowienie w trakcie zabiegu. Warto podkreślić, że współczesne systemy płyt blokowanych dzięki zastosowaniu prowadnic w postaci tulei stożkowych stwarzają możliwości stosowania wkrętów zmiennokątowych. Daje to możliwość wyznaczania indywidualnego kąta prowadzenia wkrętu ex tempore w zależności od potrzeb operatora, a taka modyfikacja jest mo...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Doksycyklina Antybiotyk ten, podobnie jak pozostałe antybiotyki tetracyklinowe, wykazuje działanie bakteriostatyczne. Aby zahamować syntezę białek bakteryjnych, doksycyklina musi dostać się do wnętrza komórek bakteryjnych, co odbywa się na zasadzie transportu aktywnego. Doksycyklina jest aktywna m.in. wobec: Listeria monocytogenes, Bacillus spp., Clostridium spp., Actinobacillus spp., Bordetella sp., Brucella sp., Borrelia sp., Haemophilus sp., Campylobacter sp., Pasteurella […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
Cicha ruja Cicha ruja, podobnie jak acyklia, stanowi stosunkowo częste zjawisko występujące u krów o wysokiej wydajności mlecznej. W przypadku cichej rui cykl jajnikowy pozostaje zachowany, jednak owulacja przebiega bez widocznych zewnętrznych objawów rui. Pomimo braku manifestacji objawów krowy w tej sytuacji zachowują swoją płodność. W niektórych przypadkach jedynym symptomem cichej rui może być niewielka […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Doksycyklina Antybiotyk ten, podobnie jak pozostałe antybiotyki tetracyklinowe, wykazuje działanie bakteriostatyczne. Aby zahamować syntezę białek bakteryjnych, doksycyklina musi dostać się do wnętrza komórek bakteryjnych, co odbywa się na zasadzie transportu aktywnego. Doksycyklina jest aktywna m.in. wobec: Listeria monocytogenes, Bacillus spp., Clostridium spp., Actinobacillus spp., Bordetella sp., Brucella sp., Borrelia sp., Haemophilus sp., Campylobacter sp., Pasteurella […]
Opieka nad źrebną klaczą
Piśmiennictwo Dz.U. z 2003 r. nr 106, poz. 1002, art. 12 ust. 7 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Gawor J., Kita J.: Uwagi praktyczne na temat odrobaczania koni. „Życie Weterynaryjne”, 2006, 81 (11), 756. Kozdrowski R., Henklewski R., Biazik A., Gumienna J., Ryszka W., Pinkowska A.: Zapalenie łożyska u klaczy. […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Obowiązek prowadzenia dokumentacji obrotu lekami Uwzględnij, że przepis art. 69 ust. 1 ww. ustawy nakłada obowiązek prowadzenia przez lekarzy weterynarii dokumentacji obrotu detalicznego oraz dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej. Ten obowiązek ma na celu zapewnienie kontroli prawidłowego dysponowania produktami leczniczymi weterynaryjnymi. Zawierają one informacje o dacie zużycia, ilości i pozycji w dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej. Umożliwia to rzeczywisty nadzór nad […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Który przypadek w pracy badawczej zapadł Panu szczególnie w pamięć? Jeśli mowa o działalności badawczej, wydaje mi się, że trudno mówić tu o przypadkach. Dla mnie są to raczej różnego rodzaju ciekawostki i nowości naukowe, które zajmują mój umysł na dłuższą chwilę. A takich jest bardzo wiele. Większość z nich zresztą zdarza się przez przypadek […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]