Niedobory transferu siarowego u szczeniąt i kociąt – jak zabezpieczyć miot?

Rosnąca więź emocjonalna właścicieli w stosunku do ich zwierząt, a także coraz wyższa wartość rynkowa rasowych zwierząt przyczyniły się w ostatnich latach do znacznego postępu w dziedzinie neonatologii i pediatrii weterynaryjnej. Mimo że nadal podstawę sukcesu w odchowie zdrowego miotu stanowią odpowiednie krzyżowanie zwierząt oraz właściwa opieka hodowlana nad ciężarną i rodzącą samicą, to postęp medycyny weterynaryjnej umożliwia obecnie właściwe rozpoznawanie problemów neonatologicznych i ich skuteczną terapię, podnosząc tym samym wskaźniki odchowu.

Szczenięta i kocięta rodzą się słabo przygotowane do życia w środowisku zewnętrznym i wymagają troskliwej opieki ze strony matki i odpowiednich warunków, aby przeżyć i prawidłowo się rozwijać. Tuż po porodzie najgroźniejsza jest hipoksja, a zaraz po niej hipotermia. Oba te czynniki determinują szanse noworodka na prawidłowe pobranie siary i absorpcję zawartych w niej przeciwciał. Niedobór odporności biernej ma decydujący wpływ na zdrowie noworodka przez cały okres odchowu i sprzyja rozwojowi groźnych chorób. Układ odpornościowy jest więc istotnym elementem stanowiącym o zdrowiu całego organizmu u szczeniąt, jak i u kociąt. Prawidłowe jego funkcjonowanie jest jednym z istotniejszych zagadnień neonatologii weterynaryjnej.

Problemy
zdrowotne u noworodków psów i kotów mogą wystąpić w wyniku szeroko
pojętych błędów opieki, działania czynników środowiskowych, występowania
wad wrodzonych lub nabytych zakażeń. Odpowiedź immunologiczna młodych
zwierząt jest zwykle gorsza niż u osobników dorosłych, ze względu
na niższe stężenie przeciwciał i brak komórek pamięci immunologicznej.
W momencie porodu szczenię czy kocię przechodzi z bezpiecznej macicy
do środowiska zewnętrznego p...