Możliwość wykorzystania kontrolowanej krioterapii w leczeniu nowotworów gruczołu sutkowego kotek

Głównym polem zastosowania kriochirurgii, oprócz kosmetologii, jest terapia przeciwnowotworowa, stosowana jako jedyna forma terapii (rzadko) lub jako element terapii wspomagającej, przygotowującej do zabiegu chirurgicznego. Tzw. krioablacja guzów nowotworowych polega na zamrożeniu tkanki (poniżej -40°C) (1, 6, 13), a tym samym na spowodowaniu martwicy guza. Możliwe jest „wymrażanie” guzów zlokalizowanych powierzchownie, jak i w głębszych obszarach ciała (terapia nowotworów prostaty) (3, 4, 7). Szczególnie w tym drugim przypadku wykorzystuje się do tego specjalne sondy. Chociaż w przypadku zmian zlokalizowanych powierzchownie możliwe jest zastosowanie oparów, wydaje się, że właśnie sonda schładzająca tkankę pozwala na bardziej precyzyjne przeprowadzenie zabiegu (6).

Wpływ niskich temperatur na żywy organizm wynika z fizjologicznych mechanizmów pozwalających zachować homeostazę cieplną. Reakcja ta w głównej mierze zależy od powierzchni ciała, na którą działa medium zimna, oraz stopnia oziębiania tego medium w stosunku do temperatury ciała (9). Biologiczny wpływ zimna na tkanki zależy od ilości energii, jaką organizm traci, przekazując ciepło oraz od szybkości wymiany cieplnej między chłodziwem a organizmem.

Reakcje biologiczne związane z działaniem zimna na organizm przebiegają dwufazowo. W pierwszej fazie uruchomione są odruchy obronne pozwalające zmniejszyć utratę ciepła. Następuje skurcz naczyń, a tym samym zmniejszenie krążenia tętniczego, żylnego oraz chłonki w obrębie skóry oraz tkanki podskórnej. Efektem tego jest głównie ograniczenie zaopatrzenia tkanek w tlen, składniki odżywcze i zwolnienie procesów przemiany materii. Spada również wrażliwość receptorów czucia, a także ulega zahamowaniu produkcja mediatorów bólu oraz stanów zapalnych. Kolejno następuje faza druga, w której obserwujem...