Mgr Małgorzata Lubkiewicz ‒ Bez motywacji nie ma rehabilitacji
Mgr Małgorzata Lubkiewicz (d. Kizerwetter), absolwentka wydziału rehabilitacji AWF w Warszawie. W 2009 r. ukończyła kurs fizjoterapii małych zwierząt i od tego momentu zajmuje się fizjoterapią weterynaryjną. Współwłaścicielka ośrodka rehabilitacji zwierząt Animal Active oraz placówki edukacyjnej Studium Fizjoterapii Zwierząt, w latach 2009-2019 pełniła funkcję Przewodniczącej Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów. Prywatnie miłośniczka aktywnego spędzania czasu, zawodniczka sekcji biegu na orientację WKS Wawel Kraków.
Człowiek zwykle wie po co idzie na rehabilitację, zwierzę niekoniecznie. Czy więc współpraca rehabilitanta ze zwierzęciem jest trudniejsza?
Nie powiedziałabym, że współpraca rehabilitanta z pacjentem weterynaryjnym jest trudniejsza niż z pacjentem ludzkim. Jest po prostu inna. Zoofizjoterapeuta powinien mieć wiedzę z zakresu behawioru zwierząt, znać sposoby komunikacji ze zwierzęciem, cechować się niejednokrotnie kreatywnością, ale również być zaopatrzonym w różnorodne smaczki i ciekawe zabawki. A wszystko po to, aby sesja rehabilitacji odbywała się w przyjemnej atmosferze, z poszanowaniem komfortu zwierzęcia.
Czy rehabilitacja w medycynie weterynaryjnej jest podobna do tej u ludzi?
Tak. Pracuje się wykorzystując pracę manualną (dostosowując chwyty do rozmiarów ciała pacjenta i jego gatunku), metody fizykoterapeutyczne (tu bardzo często zoofizjoterapeuci pracują na sprzęcie ludzkim) oraz kinezyterapeutyczne (w ćwiczeniach aktywnych korzystamy bardzo często z ludzkich sprzętów, wyjątkiem jest bieżnia wodna, która musi być specjalnie dedykowana zwierzętom). W naszym fachu – niezależnie czy pracuje się z człowiekiem czy zwierzęciem – przyświeca hasło „Bez motywacji nie ma rehabilitacji”. Zwierzętom nie sposób jest wytłumaczyć dlaczego mają wykonywać konkretne polecenia, dlatego należy użyć dodatkowych czynników motywujących do konkretnych aktywności.
W jakich najczęstszych, ale i mniej oczywistych przypadkach należy wdrożyć rehabilitację u zwierzęcia?
Najczęściej w gabinecie zoofizjoterapeutycznym pojawiają się pacjenci cierpiący na osteoarthritis, z deficytami neurologicznymi, jak i również psy po zabiegach operacyjnych, np. po uszkodzeniu więzadła krzyżowego doczaszkowego. Mniej oczywiste wskazania do rehabilitacji stanowią np. trudno gojące się rany czy zaburzenia mobilności blizny upośledzające poruszanie się zwierząt.
Czy do wykonywania pracy jako zwierzęcy rehabilitant potrzebne są specjalne urządzenia?
I tak i nie. Zoofizjoterapeuta w swojej pracy wykorzystuje techniki manualne, w których sprawne ręce, jak również odpowiednia wiedza i umiejętności, przynoszą korzyści. Znaczna jednak rzesza pacjentów wymaga zastosowania innych metod, jak choćby bieżni wodnej, czy metod fizykalnych (np. lasera w celu złagodzenia bólu). Zatem najbardziej holistycznie i kompleksowo podejść można do problemów pacjenta w sytuacji, gdy dysponuje się wiedzą i umiejętnościami, ale także sprzętem.
Z jakimi innymi dziedzinami współpracuje rehabilitacja w medycynie weterynaryjnej?
Rehabilitant weterynaryjny najczęściej współpracuje z ortopedą i neurologiem. Niejednokrotnie konsultujemy się z lekarzami ogólnymi i/lub kardiologami w celu wykluczenia przeciwwskazań do różnych zabiegów, choćby do bieżni wodnej. Zoofizjoterapeuta również zasięga opinii u dermatologa, urologa, onkologa oraz specjalistów radiologii oraz ultrasonografii.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2600 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Szczepienia jako wspólna strategia kontroli w rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych ludzi i zwierząt
Streszczenie Artykuł ten zawiera historię rozwoju szczepień oraz ich stosowania w globalnej eradykacji chorób zakaźnych ludzi i zwierząt oraz wdrożenie idei JEDNO ZDROWIE. Koncepcja ta zakłada współzależność pomiędzy ekosystemem a populacją ludzi i zwierząt. W bardziej ścisłym ujęciu zawiera w sobie bezpieczeństwo życia, w tym bioasekurację zarówno w aspekcie utrzymania zwierząt, jak i produktów pochodzenia […]
Wczesne wykrywanie mastitis w automatycznych systemach doju
Streszczenie AMS (Automatic Milking Systems – Automatyczne Systemy Doju), nowa technologia, która znajduje coraz szerszą rzeszę zwolenników, jest wciąż w trakcie intensywnego rozwoju. Zamontowane systemy detekcji mastitis wymagają jeszcze dopracowania, mimo to są źródłem cennych danych. Dzięki nim możemy wcześniej wykryć rozwijający się stan zapalny – i to na poziomie ćwiartki. W klasycznych systemach doju […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Streszczenie Pleuropneumonia i mykoplazmowe zapalenie płuc są chorobami układu oddechowego świń, które wywołują szczególnie duże straty ekonomiczne. Rozpoznawanie wymienionych chorób jest stosunkowo proste. Profilaktyka oparta jest na stosowaniu szczepionek. W Polsce dostępnych jest wiele szczepionek przeciwko MPS oraz kilka biopreparatów przeciwko App. Ich efektywność jest zróżnicowana i zależna od właściwości szczepów wywołujących choroby oraz składu […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Streszczenie Stomatologia koni jest dziedziną medycyny weterynaryjnej, w której nadal jest więcej pytań niż odpowiedzi. Jednak ze względu na dynamiczny jej rozwój, a także rosnącą świadomość właścicieli koni oraz profesjonalistów zajmujących się ich obsługą i treningiem zapotrzebowanie na usługi z tego obszaru stale rośnie. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, lekarze weterynarii specjalizujący się w stomatologii koni […]
Szczepienia jako wspólna strategia kontroli w rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych ludzi i zwierząt
Streszczenie Artykuł ten zawiera historię rozwoju szczepień oraz ich stosowania w globalnej eradykacji chorób zakaźnych ludzi i zwierząt oraz wdrożenie idei JEDNO ZDROWIE. Koncepcja ta zakłada współzależność pomiędzy ekosystemem a populacją ludzi i zwierząt. W bardziej ścisłym ujęciu zawiera w sobie bezpieczeństwo życia, w tym bioasekurację zarówno w aspekcie utrzymania zwierząt, jak i produktów pochodzenia […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
dr Bartłomiej M. Jaśkowski – absolwent Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Rozrodu z Kliniką Zwierząt Gospodarskich. W działalności naukowej skupia się na rozrodzie bydła, a jego zainteresowania są związane z nieznanymi elementami regulacji jajnika. Należy do rodziny o weterynaryjnych i naukowych tradycjach. W wolnych chwilach lubi sięgnąć po dobry […]
XVIII Konferencja Bujatryczna w Puławach
Zakład Chorób Bydła i Owiec Państwowego Instytutu Weterynaryjnego — Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach wraz z Polskim Stowarzyszeniem Bujatrycznym zapraszają wszystkich lekarzy weterynarii oraz hodowców bydła do udziału w XVIII Konferencji Bujatrycznej pt. „Immunoprofilaktyka swoista i nieswoista wybranych chorób bydła – nowe osiągnięcia i kierunki rozwoju„. Wydarzenie rozpocznie się o godz. 9:00 w Sali Konferencyjnej […]