Zachowawcze leczenie zespołu Conna u psa – opis przypadku

W oparciu o uzyskane wyniki zlecono wykonanie testu stymulacji ACTH dla aldosteronu, informując równocześnie właściciela, że zdarzają się przypadki nietypowego zespołu Conna, w których dochodzi do nadprodukcji prekursorów dla aldosteronu wykazujących aktywność hormonów mineralokortykosteroidowych, natomiast samo stężenie aldosteronu przed i po stymulacji ACTH może być niskie w tych przypadkach (13, 14). Opiekun psa ze względu na wysokie koszty tego badania nie zgodził się na jego przeprowadzenie.

W tej sytuacji podjęto decyzję o rozpoczęciu farmakologicznego leczenia zespołu Conna, mającego na celu przywrócenie do normy ciśnienia krwi oraz stężenia jonów potasu we krwi przed chirurgicznym usunięciem zmienionego nadnercza. Zlecono doustne stosowanie amlodypiny (2,5 mg/zwierzę/dzień), spironolaktonu (25 mg/zwierzę/dzień) oraz suplementację potasu (1/4 tabletki preparatu Kalipoz® Prolongatum dziennie).

Po 3 dniach stosowania wymienionych leków w trakcie wizyty kontrol­nej zmierzono ciśnienie krwi oraz oznaczono stężenie jonów sodu i potasu w surowicy. Stężenie potasu w surowicy wynosiło 3,2 mmol/l, a stężenie sodu w surowicy – 154,6 mmol/l. Średnie ciśnienie krwi z przeprowadzonych trzech pomiarów (176/120 mmHg, 186/135 mmHg, 195/145 mmHg) wynosiło 186/133 mmHg. Według subiektywnej oceny właściciela psa nasilenie objawów poliurii i polidypsji nieznacznie się obniżyło.

Termin kolejnej wizyty kontrolnej wyznaczono za 7 dni. Podczas niej właściciel psa poinformował, że objawy polidypsji i poliurii ustąpiły. Pies zaczął przyjmować posiłki w pozycji stojącej, a aktywność ruchowa zwiększyła się. Stężenie potasu w surowicy wzrosło, choć wciąż było poniżej zakresu wartości referencyjnych, natomiast średnie ciśnienie krwi z trzech pomiarów obniżyło się (tab. 1).

Tab. 1. Wyniki pomiarów ciśnienia krwi i oznaczeń stężenia potasu w surowicy po 3, 10 i 38 dniach od rozpoczęcia terapii amlodypiną i spironolaktonem oraz suplementacji potasu, a także stosunek stężen...