Jak nie drzeć kotów, czyli o pozasądowym rozstrzyganiu sporów pomiędzy lekarzami weterynarii a właścicielami zwierząt. Cz. II. Mediacja

W pierwszej części artykułu („Weterynaria w Praktyce” nr 9/2017) autor przedstawił zarys alternatywnych metod rozwiązywania konfliktów powstałych w związku ze świadczeniem usług lekarsko- -weterynaryjnych. Niniejsze opracowanie przybliża zasady mediacji w sprawach cywilnych pomiędzy lekarzami weterynarii a klientami zakładów leczniczych dla zwierząt

19 października 2017 r. obchodzono w Polsce Międzynarodowy Dzień Mediacji, którego celem była popularyzacja wiedzy dotyczącej pokojowego rozwiązywania sporów i uświadamianie społeczeństwu, że szereg konfliktów można rozwiązać pozasądowo. Chociaż, z roku na rok, alternatywne metody rozwiązywania sporów zyskują na popularności, nadal nie są one wystarczająco znane i wykorzystywane w naszym zawodzie.

Mediacja jest podstawową i najbardziej znaną alternatywną metodą rozwiązywania sporów mającą zastosowanie w sprawach cywilnych, karnych, gospodarczych i prawa pracy. Mediacja stanowi szansę dla tych stron konfliktu, które nie potrafią znaleźć sposobu na jego rozwiązanie bez udziału osób trzecich. Ponadto pozwala stronom pozostającym w sporze na aktywność w budowaniu zadowalającego rozwiązania. W przebiegu postępowania mediacyjnego mediator próbuje zbliżyć strony, zachęca do nawiązania porozumienia oraz unikania konfrontacji. Mediacja daje zatem możliwość wyjścia poza stanowisko o charakterze czysto prawnym i uzyskania zindywidualizowanego rozwiązania odpowiadającego prawdziwemu charakterowi sporu (3).

Mediacja to próba doprowadzenia do dobrowolnego porozumienia. Jej celem nie jest wskazanie strony, która ma rację w sporze, ale doprowadzenie do satysfakcjonującej strony konfliktu ugody. Postępowanie mediacyjne ułatwia rozwiązanie konfliktu drogą porozumienia. U jej podłoża, jako sposobu rozwiązywania konfliktów, leży wymóg dobrej woli obu stron prowadzących spór. Dalej niezbędna...