Organizacja nadzoru weterynaryjnego w latach 1774-1918 - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Ustawodawstwo weterynaryjne i organizacja nadzoru weterynaryjnego na ziemiach polskich w latach 1774-1918

Ustawa dzieliła choroby na dwie klasy: „choroby panujące zaraźliwe” i „choroby panujące niezaraźliwe”. Wspomniana regulacja prawna opisywała objawy chorobowe, ich przebieg oraz zmiany sekcyjne. Jako jedna z pierwszych podawała rozpoznanie różnicowe, a także przyczynę choroby.

W przypadku gruźlicy ustawa z 1844 roku zakwalifikowała ją do grupy drugiej, czyli chorób panujących, niezaraźliwych. Duże nasilenie objawów gruźliczych powodowało uznanie mięsa takiej sztuki za niezdatne do spożycia. Restrykcje dotykały nie tylko mięsa, ale także mleka. Zabraniano spożywania mleka od zwierząt wykazujących objawy m.in. gruźlicy. Ustawodawca, zapewne nieświadomie, ograniczał w ten sposób rozprzestrzenianie się kwasoodpornych prątków.

Po wprowadzeniu ustroju konstytucyjnego w monarchii habsburskiej do ustawowych zadań administracji należał nadzór nad wdrażaniem i przestrzeganiem przepisów w zakresie problematyki zdrowotnej. Zgodnie z paragrafem 2 pkt c Ustawy względem organizacji publicznej służby zdrowia z 30 kwietnia 1870 r. urzędnicy mieli czuwać nad przestrzeganiem „ustaw odnoszących się do chorób zaraźliwych, endemii, epidemii i zarazy na bydło, tudzież względem kwarantanny i zakładów kontumacyjnych dla bydła, jako też względem handlu truciznami i lekami” (8). W zaborze austriackim regulowano nadzór i kontrolę w zakresie weterynaryjnym. Dążono w ten sposób do poprawy warunków sanitarnych w skupiskach ludzkich i wzmacniano nadzór weterynaryjny nad zwierzętami hodowlanymi w gospodarstwach rolnych. Chodziło przede wszystkim o zmniejszenie zagrożeń epidemiologicznych. Nadzorem zajmowali się rządowi lekarze i weterynarze powiatowi.

Lekarze weterynarii mieli obowiązek raportowania o masowych chorobach zwierząt hodowlanych (9). Wśród chorób zakaźnych, które zwracały szczególną uwagę aparatu państwowego, była gruźlica, którą traktowano jako potencjalną chorobę odzwierzęcą. Niestety zwalczanie chorób przenoszonych przez zwierzęta było w monarchii habsburskiej utrudnio...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy