Brucella canis – patogen niemal zapomniany?

Ryc. istockphoto.com

Leczenie i profilaktyka

Całkowita eliminacja patogenu często nie jest możliwa nawet przy intensywnej antybiotykoterapii, ponieważ B. canis znajduje się w leukocytach i nie można jej całkowicie wyeliminować, nawet środkami osiągającymi stężenie terapeutyczne w gruczole krokowym.

Szczepy B. canis izolowane od psów są zwykle wrażliwe na doksycyklinę i tetracyklinę. Można również zastosować enrofloksacynę. Jednak nawet za pomocą środków penetrujących prostatę nie można bezpiecznie wyeliminować tej bakterii z organizmu. Zakażone psy płci męskiej należy zatem zawsze kastrować, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się patogenu.

Nie istnieje szczepionka przeciwko B. canis, dlatego główny nacisk kładziony jest na działania profilaktyczne, takie jak kondycja reprodukcyjna zwierząt oraz diagnostyka i kastracja bezpańskich psów w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się patogenu.

Lektura uzupełniająca

Buhmann G. et al.: Canine Brucellosis: Insights Into the Epidemiological Situation in Europe. „Front Vet Sci”, 2019, 6, 151.Santos R.L. et al.: Canine Brucellosis: An Update. „Front Vet Sci”, 2021, 8, 594291.Cölfen A.: Die canine Brucellose – auch heute noch aktuell. „KleintierMedizin”, 2022, 1.Hohmann M.: Canine Brucellose – Ein Globalisierungsproblem. „Deutsches Tierärzteblatt”, 2012, 8.Greene C.E., Carmichael L.E.: Canine Brucellosis. [In:] Greene’s Infectious Diseases of the Dog and Cat. Saunders 2022.