Hemoplazmoza kotów

Leczenie

Po rozpoznaniu choroby u większości pacjentów leczenie w postaci antybiotykoterapii i terapii wspomagającej dają dobre efekty. Ponieważ mykoplazmy są pozbawione ściany komórkowej, należy pamiętać, że antybiotyki β-laktamowe (penicyliny i cefalosporyny) oraz glikopeptydowe nie będą skuteczne.

W leczeniu mykoplazm hemotropowych zaleca się stosowanie tetracyklin (głównie doksycykliny) i / lub flourochinolonów (np. enrofloksacyny, marbofloksacyny, pradofloksacyny). W literaturze często opisuje się podanie doksycykliny (5 mg/kg m.c. 2 razy/dzień per os; 10 mg/kg m.c. raz/dzień per os) przez minimum 3 tygodnie, jako leczenie z wyboru. Inne schematy antybiotykoterapii zostały przedstawione w tab. 2. W wielu przypadkach antybiotykoterapia pomaga znacząco obniżyć liczbę bakterii we krwi, ale nie powoduje ich trwałego usunięcia z organizmu (zakażenia przewlekłe).

W przypadkach ciężkiej anemii należy rozważyć transfuzję krwi oraz terapię nawadniającą (2). Ponieważ część zaburzeń jest związanych z niszczeniem przez układ odpornościowy zakażonych czerwonych krwinek, w uzasadnionych przypadkach można zastosować terapię glukokortykosteroidami (prednizolon 1-2 mg/kg m.c. dwa razy dziennie; per os). Większość kotów powraca do zdrowia nawet bez terapii wspomagającej (2).

Zapobieganie

Ponieważ nie ma dostępnej szczepionki przeciwko mykoplazmom hemotropowym kotów, brakuje w pełni skutecznej profilaktyki zakażeń. Mimo braku jednoznacznych dowodów rozprzestrzeniania się zakażeń poprzez ektopasożyty, niewątpliwie regularne działania ograniczające ich występowanie mogą przynieść pozytywne efekty. Udowodniono możliwość zakażenia poprzez transfuzję krwi, dlatego wszystkie zwierzęta − dawcy powinny zostać wcześniej zbadane metodą PCR.

Z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia hemoplazmozy u agresywnych osobników należałoby również zapobiegać negatywnym interakcjom między zwierzętami. Ponieważ istnieją doniesienia o rozprzestrzenianiu się patogenów także w śro...