Epidemiologia chłoniaka złośliwego u psów

Chłoniak (chłoniak złośliwy, chłoniakomięsak) jest nowotworem układu limfoidalnego, który pierwotnie dotyczy węzłów chłonnych, śledziony i wątroby, ale może także dotyczyć tkanki limfatycznej w każdym innym narządzie (nerki, ośrodkowy układ nerwowy, jądra, kości) oraz szpiku kostnego. Występuje u człowieka i bardzo wielu gatunków zwierząt (psy, koty, konie, tchórzofretki, świnki morskie, naczelne). Według różnych autorów stanowi 7-24% wszystkich procesów nowotworowych u psów i aż 85% nowotworów układu hematopoetycznego. Jak dotąd nie udało się ustalić etiologii, podejrzewano tło wirusowe, jednak później zostało ono wykluczone. 

Ustalono, że czynnikami predylekcyjnymi może być ekspozycja na chlorowane węglowodory, obniżona odporność (długotrwała terapia gikokortykosterydami). Stale dyskutowany jest wpływ przewlekłych chorób wywołujących znaczącą odpowiedź immunologiczną (borelioza). U rott­weilerów opisano predyspozycję genetyczną do rodzinnego występowania chłoniaka. Ponadto obserwowano rodzinne występowanie chłoniaka u suki rasy duży japoński pies i jej potomstwa (obserwacje własne autora). Opisuje się predylekcję rasową do częstszego występowania chłoniaka u psów ras: bokser, basset, bernardyn, dog niemiecki i doberman.

Rozpoznanie chłoniaka stawia się na podstawie informacji uzyskanych z wywiadu, badania klinicznego oraz badań dodatkowych, z których rozstrzygające jest badanie cytopatologiczne bioptatów lub/i histopatologiczne wycinków pobranych z węzłów lub zmienionych narządów (skóra, nerki, śledziona, kości, jądra).

W większości przypadków jednym z pierwszych zauważalnych objawów jest powiększenie obwodowych węzłów chłonnych oraz brak jakichkolwiek innych objawów. Ma to związek z faktem, że najczęstszą (80-85%) postacią chłoniaka u psów jest postać wieloogniskowa. W tej formie zmiany obejmują obwodowe węzły chłonne, w początkowych stadiach pojedyncze, w późniejszych stadiach bardzo liczne/wszystkie. Ponadto opisuje się postać pokarmową (5-7...