Endopasożyty u psów wiejskich
Omówienie wyników badań
Formy rozwojowe pasożytów wewnętrznych stwierdzono w 29 (37,7%) próbkach, w tym u 14 ♀ i 15 ♂. Siedem suk miało do 5 lat, 3 ♀ od 5 do 10 lat, a 4 powyżej 10 lat, natomiast 5 ♂ miało do 5 lat, 8 ♂ od 5 do 10 lat, a 2 powyżej 10 lat. Z wizytą u lekarza weterynarii w celu wykrycia pasożytów 8 ♀ nie było ani razu, 6 ♀ jeden raz, natomiast 10 ♂ nie było u lekarza weterynarii w ogóle, a 5 ♂ tylko raz. Co ciekawe, 12 ♀ nigdy nie było odrobaczanych, 2 ♀ odrobaczano 1 x, a wśród samców 14 ♂ nigdy nie było odrobaczanych i jeden odrobaczany był 1 x. Analiza zachowania się zwierząt wobec osób obcych (agresywności) wykazała, że 7 ♀ wykazywało agresywność na poziomie 0, 3 ♀ na poziomie I, 2 na poziome II i 2 na III. U 3 ♂ stwierdzono agresywności na poziomie 0, u 8 ♂ na poziomie I i u 4 na III.
Form rozwojowych pasożytów wewnętrznych nie stwierdzono u 40 (57,97%) zwierząt (12 ♀ i 28 ♂). Były to 2 ♀ w wieku do 5 lat, 3 ♀ od 5 do 10 lat i 7 ♀ powyżej 10 lat, natomiast 12 ♂ miało do 5 lat, 7 ♂ od 5 do 10 lat i 10 ♂ powyżej 10 lat. Nie były odrobaczane 2 ♀, 3 ♀ odrobaczano 1 x/rok, 2 ♀ 2 x/rok i 5 odrobaczano częściej, natomiast 12 ♂ odrobaczano 1 x/rok, 6 ♂ 2x /rok i 2 częściej niż 2 x oraz 1 ♂ nie był odrobaczany w ogóle. Z wizytą u lekarza weterynarii były wszystkie suki, w tym 3 ♀ przynajmniej 1 x/rok, 2 ♀ 2 x/rok i 7 częściej niż 2 x, natomiast 6 nigdy nie było z wizytą u lekarza weterynarii. Siedem ♂ było u lekarza weterynarii 1 x/rok, 10 ♂ 2 x/rok i 5 częściej niż 2 x. Poziom 0 agresywność zaobserwowano u 3 ♀, również u 3 agresywność na poziomie I, a u 4 ♀ na poziome II oraz u 2 na poziomie III, natomiast u 6 ♂ agresywności nie obserwowano − poziom „0”, u 11 ♂ na poziomie I, u 7 na II i 4 ♂ na poziomie III.
Analiza występowania form rozwojowych pasożytów wewnętrznych w zależności od płci i wieku badanych zwierząt wykazała obecność oocyst pierwotniaka z rodzaju Isospora spp., które wykryto u 1 ♂ (3,44%) w wieku od 5 do 10 lat. Jaja D. caninum stwierdzono w 2 próbkach (3,44%), w tym u 1 ♀ i 1 ♂ w wieku od 5 do 10 lat, Jaja A. caninum wykryto w 8 próbkach (27,58%), u 6 ♀ i u 2 ♂, najczęściej w wieku od 5 do 10 lat (u 2 ♀ i 2 ♂). Jaja T. canis stwierdzano w 12 (41,37%) próbkach: u 6 ♀ i 6 ♂, w tym w wieku do 5 lat 7 próbek było dodatnich (17,39%), w tym u 4 ♀ i 3 ♂. Jaja Trichuris vulpis wykryto w 6 próbkach (20,68%), w tym u 1 ♀ i 5 ♂ (w wieku do 5 i od 5 do10 lat (po 2 ♂).
W ankietach na pytanie związane z liczbą wizyt u lekarza weterynarii wykazano, że na 29 zwierząt z formami inwazyjnymi pasożytów wewnętrznych 18 (62,06%), w tym 8 ♀ i 10 ♂ nigdy nie było u lekarza weterynarii, a 11 (37,93%) w tym 6 ♀ i 5 ♂ tylko 1 raz. Zwierzęta, które były 2 i więcej razy z wizytą u lekarza weterynarii, były wolne od pasożytów. Nie zależnie od płci, najczęściej stwierdzano u nich zarażenie glistą T. canis u 12 zwierząt, u 6 ♀ i 6 ♂.
Analiza liczby zabiegów odrobaczania wykazała, że na 29 zwierząt z formami inwazyjnymi, 26 (89,65%) nigdy nie było odrobaczanych (12 suk i 14 psów), a 3 psy (10,34%) (2 suki i 1 pies) 1 x w roku. Tylko u jednego psa (3,44%), któremu nigdy nie podawano leków przeciwpasożytniczych, stwierdzono jaja Isospora sp. Najczęściej stwierdzano zarażenie T. canis u 12 zwierząt (41,37%), w tym 6 suk i 6 psów, 4 suki (13,79%), u których wykryto glisty, nigdy nie były odrobaczane, a 2 suki (6,89%) były odrobaczane 1 x/rok, natomiast aż 6 samców (20,68%), u których wykryto jaja glist, nigdy nie było odrobaczanych. U 6 suk (20,68%), które nigdy nie były odrobaczane, oraz u 2 psów (6,89%) (jeden, który nigdy nie był odrobaczany, oraz u 1 który był odrobaczany 1 x w roku) stwierdzono jaja A. caninum. Jaja T. vulpis wykryto u 1 suki (3,44%) i 5 psów (17,24%), którym nie podawano preparatów przeciwpasożytniczych.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Zapobieganie Profilaktyka pleuropneumonii musi być wielokierunkowa. Biorąc pod uwagę fakt, że wystąpienie choroby w stadach wrażliwych na zakażenie wiąże się zazwyczaj z wprowadzeniem do chlewni pozornie zdrowych nosicieli App, zasadniczym elementem w ochronie takich stad jest serologiczna kontrola wszystkich świń wprowadzanych do chlewni. W przypadku wprowadzania do stada App serododatniego zwierząt wolnych od App celowe […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Sondy (ryc. 3) umożliwiają dokładne oczyszczanie szpar międzyzębowych oraz fizjologicznie lub niefizjologicznie występujących nieregularności zębów. Tarniki stanowią kluczowe narzędzie pracy lekarzy weterynarii, którzy w swojej ofercie mają zabieg odontoplastyki. Jeszcze do niedawna zastosowanie znajdowały jedynie tarniki ręczne, w obecnych czasach, ze względu na dużą dostępność i przystępną cenę, coraz częściej stosowane są tarniki mechaniczne (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]