Działalność ZLZ w czasie kryzysu – porady i przemyślenia

Priorytety

Każdy z nas w obecnej sytuacji musi odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest dla niego najważniejsze, i na tej podstawie podjąć decyzję co dalej. Kilka opcji wyboru poniżej:

a) zdrowie i bezpieczeństwo swoje i bliskich – ograniczenie, zawieszenie działalności ZLZ do czasu uspokojenia się sytuacji epidemiologicznej,
b) finanse, zapewnienie bytu sobie i bliskim – kontynuacja działalności ZLZ na tyle, na ile pozwala sytuacja epidemiologiczna, często ryzykując zdrowiem,
c) powołanie, kodeks etyki – przyjmowanie tylko najcięższych, pilnych przypadków, ryzykując zarówno zdrowiem, bez nacisku na aspekty ekonomiczne,
d) wybory pośrednie.

Piramida Maslowa

Zastanówmy się, w jakim miejscu piramidy są świadczone przez nas usługi, ci z nas, zajmujący się higieną żywności i leczeniem zwierząt gospodarskich, wydają się być na lepszej pozycji – zapewniają oni potrzeby podstawowe, bytowe.

Dla lekarzy małych zwierząt nadchodzi wielki sprawdzian, czy społeczeństwo traktuje nasze usługi jako dobra podstawowe i będzie z nich korzystać mimo kryzysu, czy jako dobra wyższego rzędu, z których można zrezygnować. Ubożejące społeczeństwo w pierwszym rzędzie rezygnować będzie z dóbr luksusowych i potrzeb wyższych rzędów, takich jak samorozwój. Może to oznaczać, że jako medycyna weterynaryjna zrobimy duży krok w tył i sytuacja w lecznictwie wróci do poziomu, jaki prezentowaliśmy w końcówce lat 90. XX w. Może się także okazać, że ludzie traktują zwierzęta domowe na równi ze swoimi dziećmi i będą rezygnować z innych potrzeb, aby zapewnić pupilom opiekę weterynaryjną.

Stany magazynowe

Minusy nadmiernego zatowarowania są oczywiste, konieczność zamrożenia części kapitału, ryzyko straty w przypadku upłynięcia daty ważności bądź braku chętnych na jego kupno.

W obecnej sytuacji niedoborów na rynku, zerwania łańcuchów logistycznych konieczna jest analiza, które materiały, towary są niezbędne (bardzo często te do niedawna najtańsze, pomijane w analizach, np. rękawiczki, strzykawki), oraz gromadzenie zapasów znacznie większych, niż to robiliśmy w okresie powszechnej dostępności towarów. Znowu potrzebny jest fach zapomniany wraz z upadkiem PRL, zaopatrzeniowiec. Ze względu na problemy z logistyką i dostępnością towarów, dostawy musimy planować z pewnym wyprzedzeniem. Przestrzegam przed dostawami z odroczonym terminem i płatnością z góry (w każdej chwili nawet najbardziej zaufany kontrahent o ugruntowanej pozycji może stracić płynność). Tak samo domagajmy się szybkiej, najlepiej natychmiastowej płatności za świadczone przez nas usługi.

Stworzenie własnych „rezerw strategicznych”, ich okresowy przegląd, uzupełnianie, wymiana zmniejszą ryzyko ograniczenia lub zawieszenia działalności z powodu np. wyczerpania się i braku możliwości szybkiego zamówienia środków używanych do premedykacji i narkozy.