Polidypsja/poliuria – diagnostyka różnicowa

Nadczynność tarczycy często spotyka się u kocich pacjentów, objawy PU/PD pojawiają się wskutek wzmożonego przepływu krwi przez rdzeń nerki i spadku jego osmolarności.

W przebiegu rzadko spotykanej u psów i kotów akromegalii dochodzi do nadprodukcji hormonu wzrostu, który jest antagonistą insuliny, w związku z tym powoduje hiperglikemię, glikozurię, co indukuje diurezę osmotyczną. W przebiegu hiperkalcemii może dochodzić do niszczenia receptorów ADH, co skutkuje rozwojem wtórnej nerkowej moczówki prostej.

Wskutek hipokaliemii dochodzi natomiast do zaburzeń w obrębie kanalików nerkowych, które są szczególnie wrażliwe na niedobór potasu. Może też dochodzić do osłabienia przysadkowej sekrecji ADH.

Choroby wątroby również mogą objawiać się polidypsją i poliurią. Powyższe objawy pojawiają się w sytuacjach, gdy w wyniku niewydolności wątroby nie dochodzi do metabolizowania odpowiedniej ilości amoniaku w mocznik. W związku z tym zaburzeniem osmolarność rdzenia nerki spada, co skutkuje produkcją niezagęszczonego moczu.

Chorobom nerek bardzo często towarzyszą objawy PU/PD. W przebiegu tych zaburzeń może dochodzić zarówno do uniewrażliwienia receptorów w kanalikach nerkowych na ADH, jak i spadku osmolarności rdzenia nerki.

Diureza osmotyczna zachodzi, gdy w moczu obecne są substancje osmotycznie czynne (np. glukoza, mocznik), dochodzi wtedy do zaburzeń resorpcji zwrotnej wody i utraty dużej jej ilości z moczem.

Z diurezą osmotyczną ma się do czynienia w przebiegu cukrzycy. Podwyższone stężenie glukozy we krwi obniża jej resorpcję zwrotną w kanalikach nerkowych, co w konsekwencji powoduje pojawienie się glikozurii. Glukoza działa jak diuretyk osmotyczny, przez co dochodzi do zwiększonej utraty wody z moczem.

Pierwotna glikozuria (np. zespół Fanconiego) to rzadkie, najczęściej wrodzone zaburzenie opisywane u psów rasy basenji oraz elkhund szary. Może też wystąpić u labradorów z hepatopatią w wyniku spichrzenia miedzi. W moczu takich pacjentów obserwuje...