Młodzieńcze zapalenie tkanki łącznej u psów – opis przypadku

Obraz choroby i leczenie psów w różnym wieku

Mimo że większość autorów nie wskazuje na większy udział danej płci, to w Wielkiej Brytanii zostały przeprowadzone badania wśród gordon seterów, które wykazały większą częstotliwość występowania choroby u samców (15).

Objawy kliniczne

Objawy kliniczne charakteryzują się szybkim postępem w ciągu 24-48 godzin i odznaczają bolesnym obrzękiem okolicy twarzy, który jest obustronnie symetryczny. Obrzęk powiek jest często połączony z zapaleniem spojówek. Dodatkowo pojawiają się rumień, krosty, grudki i pęcherzyki. Zmiany lokalizują się w obrębie warg, okolicy oczu, małżowin usznych (ryc. 1). Rzadziej obserwuje się je w okolicy odbytu, napletka czy sromu. Obszary objęte obrzękiem nie są swędzące, ale często bolesne (1, 10).

Małżowiny uszne mogą odznaczać się grudkowo-strupiastymi zmianami. Na obszarze tułowia, okolicy przedłopatkowej i krocza mogą pojawiać się guzki podskórne. Jest to jednak objaw bardzo rzadki. Cechą charakterystyczną jest wyraźne powiększenie węzłów chłonnych, najczęściej podżuchwowych i przedłopatkowych, ale mogą być również zajęte węzły chłonne pachwinowe i podkolanowe. Dodatkowo może pojawić się z szereg objawów ogólnych. Objawy te mogą obejmować: gorączkę, letarg, zapalenie ucha zewnętrznego, obrzęk stóp, zapalenie stawów. W badaniach retrospektywnych (15) wykazano, że u:

22% szczeniąt pojawia się gorączka, 17% – letarg, 6% – depresja, 6% – spadek apetytu i u 6% – kulawizna (20).

W przypadku późno wdrożonego leczenia może dochodzić do tworzenia symetrycznych blizn nieporastających włosami (13).

W badaniach retrospektywnych (4) przeprowadzonych wśród 90 dorosłych psów z młodzieńczym zapaleniem tkanki łącznej analizowano częstotliwość występowania zmian dermatologicznych.

Były to:

obrzęki (w 65,7% przypadków),nadżerki/wrzody (w 62,8%),rumień (w 60%),stupy (w 57,1%),łysienie (w 42,8%),grudki/krosty (w 42,8%),świąd (w 31,4%),blizny i hipopigmentacja (w 8,5%),przebarwienia (w 5,7...